Liczby całkowite Gaussa

Liczby pierwsze Gaussa mogą być liczbami całkowitymi, ale wiele z nich ma niezerową część urojoną. Na rysunku liczby pierwsze Gaussa zostały wyróżnione kolorem zielonym.

Liczby całkowite Gaussa (liczby całkowite zespolone) – liczby zespolone, których części rzeczywiste i części urojone są liczbami całkowitymi. Formalnie, zbiór liczb całkowitych Gaussa definiuje się jako Z [ i ] = { a + b i : a , b Z i 2 = 1 } {\displaystyle \mathbb {Z} [i]=\{a+bi:a,b\in \mathbb {Z} \wedge i^{2}=-1\}} [1].

Wraz ze zwykłym dodawaniem i mnożeniem liczb zespolonych liczby całkowite Gaussa tworzą, podobnie jak liczby całkowite, dziedzinę całkowitości, a nawet pierścień Euklidesa. Zbiór liczb całkowitych Gaussa nie jest natomiast pierścieniem uporządkowanym, podczas gdy zbiór liczb całkowitych jest takim pierścieniem[2].

Elementami odwracalnymi pierścienia Z [ i ] {\displaystyle \mathbb {Z} [i]} są: 1 , 1 , i , i {\displaystyle 1,-1,i,-i} [a]. Mnożenie przez element odwracalny nie zmienia modułu liczby całkowitej Gaussa[2]. Elementy odwracalne z działaniem mnożenia tworzą grupę czteroelementową izomorficzną grupie cyklicznej czteroelementowej. Generatorami tej grupy są i {\displaystyle -i} oraz + i . {\displaystyle +i.} Grupa ta działa na Z [ i ] {\displaystyle \mathbb {Z} [i]} i można ją interpretować geometrycznie jako grupę obrotów generowaną przez obrót dokoła początku układu współrzędnych o kąt prosty (obrót ten odpowiada mnożeniu przez + i {\displaystyle +i} ). Poza orbitą jednoelementową {0} orbity tego działania są czteroelementowe, po jednym elemencie w każdej z ćwiartek układu współrzędnych, a dokładniej w zbiorach

{ x + y i : x > 0 , y 0 } {\displaystyle \{x+yi:x>0,y\geqslant 0\}} (I ćwiartka),
{ x + y i : x 0 , y > 0 } {\displaystyle \{x+yi:x\leqslant 0,y>0\}} (II ćwiartka),
{ x + y i : x < 0 , y 0 } {\displaystyle \{x+yi:x<0,y\leqslant 0\}} (III ćwiartka),
{ x + y i : x 0 , y < 0 } {\displaystyle \{x+yi:x\geqslant 0,y<0\}} (IV ćwiartka).

Elementy pierwsze pierścienia Z [ i ] {\displaystyle \mathbb {Z} [i]} są czasem nazywane liczbami pierwszymi Gaussa[b]. Mają one głęboki związek z liczbami pierwszymi pierścienia Z {\displaystyle \mathbb {Z} } oraz ze starym pytaniem Diofantosa o liczby całkowite dodatnie, które można przedstawić w postaci sumy kwadratów liczb całkowitych. Liczby pierwsze w z = x + y i Z [ i ] {\displaystyle z=x+yi\in \mathbb {Z} [i]} można opisać w następujący sposób:

  1. Jeśli kwadrat modułu | z | 2 = x 2 + y 2 {\displaystyle |z|^{2}=x^{2}+y^{2}} liczby z {\displaystyle z} jest w Z {\displaystyle \mathbb {Z} } liczbą pierwszą postaci 4 n + 1 {\displaystyle 4n+1} (gdzie n Z + {\displaystyle n\in \mathbb {Z} _{+}} ), to z {\displaystyle z} jest liczbą pierwszą w Z [ i ] . {\displaystyle \mathbb {Z} [i].} Każda liczba pierwsza w Z + {\displaystyle \mathbb {Z} _{+}} postaci 4 n + 1 {\displaystyle 4n+1} rozkłada się na iloczyn dwóch liczb pierwszych Gaussa.
  2. Liczba 2 jest podzielna przez kwadrat liczby pierwszej 1 + i Z [ i ] . {\displaystyle 1+i\in \mathbb {Z} [i].}
  3. Liczba pierwsza w Z {\displaystyle \mathbb {Z} } postaci 4 n + 3 {\displaystyle 4n+3} jest liczbą pierwszą w Z [ i ] . {\displaystyle \mathbb {Z} [i].}

Każda liczba pierwsza Gaussa jest jednego z trzech powyższych typów z dokładnością do mnożenia przez element odwracalny ( 1 , 1 , i , i ) . {\displaystyle (1,-1,i,-i).}

Przykłady

  • Liczby 3, 7, 11, 19 są liczbami pierwszymi Gaussa.
  • Liczbie pierwszej 5 odpowiadają liczby pierwsze Gaussa 1 + 2 i , 1 2 i . {\displaystyle 1+2i,1-2i.}
  • Liczbie pierwszej 13 odpowiadają liczby pierwsze Gaussa 2 + 3 i , 2 3 i . {\displaystyle 2+3i,2-3i.}
  • Liczbie pierwszej 17 odpowiadają liczby pierwsze Gaussa 1 + 4 i , 1 4 i . {\displaystyle 1+4i,1-4i.}
  • Ponieważ moduł iloczynu liczb zespolonych jest równy iloczynowi modułów tych liczb, więc jeśli u = a + b i {\displaystyle u=a+bi} i v = c + d i , {\displaystyle v=c+di,} to
( a 2 + b 2 ) ( c 2 + d 2 ) = | u | 2 | v | 2 = | u v | 2 = ( a c b d ) 2 + ( a d + b c ) 2 , {\displaystyle (a^{2}+b^{2})\cdot (c^{2}+d^{2})=|u|^{2}\cdot |v|^{2}=|uv|^{2}=(ac-bd)^{2}+(ad+bc)^{2},}

czyli dla dowolnych liczb całkowitych a , b , c , d {\displaystyle a,b,c,d}

( a 2 + b 2 ) ( c 2 + d 2 ) = ( a c b d ) 2 + ( a d + b c ) 2 . {\displaystyle (a^{2}+b^{2})\cdot (c^{2}+d^{2})=(ac-bd)^{2}+(ad+bc)^{2}.}

Uwagi

  1. Na rysunku elementy odwracalne są zaznaczone kolorem czerwonym.
  2. Na rysunku liczby pierwsze Gaussa są zaznaczone kolorem zielonym.

Przypisy

  1. Шнирелман Л.Г.: Простые числа. Москва-Ленинград: ГИТТЛ, 1940, s. 22–29.
  2. a b AdamA. Neugebauer AdamA., Matematyka olimpijska. 1, Algebra i teoria liczb, wyd. 1, Kraków: Wydawnictwo Szkolne OMEGA, 2018, s. 326-330, ISBN 978-83-7267-710-5, OCLC 1055646686 [dostęp 2022-07-08] .

Bibliografia

  • Gauss C.F.: Arithmetische Untersuchungen. New York-Chelsea: 1965.
  • Hardy G.H., Wright E.M.: An Introduction of the Theory of Numbers. Wyd. 4. New York: Oxford University Press, 1960.
  • Шнирельман Л.Г.: Простые числа. Москва-Ленинград: ГИТТЛ, 1940.
  • Ireland K., Rosen M.: A Classical Introduction to Modern Number Theory. New York Heidelberg Berlin: Springer Verlag, 1982.
  • p
  • d
  • e
Liczby zespolone
pojęcia podstawowe
płaszczyzna
zespolona
podstawy
układ współrzędnych
kartezjańskich
układ współrzędnych
biegunowych
istotne podzbiory
okrąg jednostkowy
liczby algebraiczne
inne

liczby fikcyjne

twierdzenia
struktury tworzone
przez cały zbiór
algebraiczne
inne
struktury tworzone
przez podzbiory
grupy
pierścienie przemienne
inne pojęcia
powiązane
działy matematyki
algebra
analiza
geometria
teoria liczb
badacze według
daty narodzin
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
uogólnienia