Funkcja częściowa

Przykład funkcji częściowej.
Jedno z przedłużeń funkcji częściowej z poprzedniej ilustracji.

Funkcja częściowa z X {\displaystyle X} do Y {\displaystyle Y} – funkcja f : X Y , {\displaystyle f\colon X'\to Y,} gdzie X {\displaystyle X'} jest podzbiorem X {\displaystyle X} [1].

Funkcję częściową z X {\displaystyle X} do Y {\displaystyle Y} oznacza się f : X Y . {\displaystyle f\colon X\nrightarrow Y.}

Jest to uogólnienie pojęcia funkcji polegające na tym, że nie wymaga się, aby f {\displaystyle f} odwzorowywało każdy element zbioru X {\displaystyle X} na element zbioru Y {\displaystyle Y} (lecz elementy pewnego podzbioru X {\displaystyle X'} zbioru X {\displaystyle X} ). Jeśli X = X , {\displaystyle X'=X,} to f {\displaystyle f} nazywa się po prostu funkcją. Funkcje częściowe są często używane wtedy, gdy dokładna dziedzina funkcji, X , {\displaystyle X',} nie jest znana.

Dla funkcji częściowej f {\displaystyle f} dla każdego elementu x X , {\displaystyle x\in X,} albo:

  • f ( x ) = y Y {\displaystyle f(x)=y\in Y} ( y {\displaystyle y} jest jedynym takim elementem Y {\displaystyle Y} ) albo
  • f ( x ) {\displaystyle f(x)} jest niezdefiniowana.

Jeśli dla funkcji częściowej f {\displaystyle f} istnieje taka funkcja g : X Y , {\displaystyle g\colon X\to Y,} że dla każdego elementu x {\displaystyle x} zbioru X {\displaystyle X'} zachodzi równość f ( x ) = g ( x ) , {\displaystyle f(x)=g(x),} to funkcję g {\displaystyle g} nazywamy przedłużeniem funkcji f . {\displaystyle f.} Mówimy wtedy, że funkcja f {\displaystyle f} jest funkcją częściową funkcji g {\displaystyle g} [1]. Funkcję częściową f {\displaystyle f} funkcji g {\displaystyle g} oznaczamy wtedy symbolem g | X . {\displaystyle g|X'.}

Dziedzina funkcji częściowej

Są obecnie dwa poglądy na dziedzinę funkcji częściowej. Większość matematyków, włączając w to specjalistów od teorii rekursji, używa zwrotu dziedzina f {\displaystyle f} dla zbioru wszystkich wartości x , {\displaystyle x,} dla których f ( x ) {\displaystyle f(x)} jest zdefiniowana ( X {\displaystyle X'} w definicji powyżej). Lecz część matematyków, w szczególności ci specjalizujący się w teorii kategorii, uważa za dziedzinę funkcji częściowej f : X Y {\displaystyle f\colon X'\to Y} zbiór X , {\displaystyle X,} i nazywa zbiór X {\displaystyle X'} dziedziną definicji.

Własności

  • Jeśli f {\displaystyle f} jest funkcją częściową funkcji g , {\displaystyle g,} to f g {\displaystyle f\subset g} (jako podzbiory X × Y {\displaystyle X\times Y} ).
  • Każdą funkcję częściową f {\displaystyle f} można przedłużyć do pewnej funkcji g , {\displaystyle g,} na ogół na wiele sposobów. Ustalmy na przykład element y 0 {\displaystyle y_{0}} zbioru Y {\displaystyle Y} i przyjmijmy:
g ( x ) = { f ( x ) , gdy  x X y 0 , gdy  x X X {\displaystyle g(x)={\begin{cases}f(x),&{\text{gdy }}x\in X'\\y_{0},&{\text{gdy }}x\in X\setminus X'\end{cases}}}
  • Funkcja częściowa jest nazywana injekcją lub surjekcją, gdy istnieje jej przedłużenie do funkcji, która jest odpowiednio injekcją lub surjekcją. Funkcje częściowe mogą być jednocześnie injektywne i surjektywne, ale pojęcie bijekcji stosuje się tylko do funkcji.
  • Injektywna funkcja ma odwrotność, która jest funkcją częściową injektywną.
  • Odwrotność funkcji częściowej, która jest jednocześnie injekcją i surjekcją jest funkcją injektywną..

Przykłady

  • Rozpatrzmy pierwiastek kwadratowy ograniczony do liczb całkowitych: g : Z Z ,   g ( n ) := n . {\displaystyle g\colon \mathbb {Z} \nrightarrow \mathbb {Z} ,\ g(n):={\sqrt {n}}.}
Wtedy g ( n ) {\displaystyle g(n)} jest zdefiniowana dla tych liczb n , {\displaystyle n,} które są dokładnymi pierwiastkami (tzn. 0, 1, 4, 9, 16, ...). Dlatego g ( 25 ) = 5 , {\displaystyle g(25)=5,} lecz g ( 26 ) {\displaystyle g(26)} jest niezdefiniowana.
  • Logarytm zmiennej zespolonej ln : C C {\displaystyle \ln :\mathbb {C} \nrightarrow \mathbb {C} } jest funkcją częściową o dziedzinie { z = r e i φ : r > 0 , π < φ < π } , {\displaystyle \{z=re^{i\varphi }\colon \;r>0,-\pi <\varphi <\pi \},} czyli płaszczyźnie zespolonej pozbawionej liczb rzeczywistych niedodatnich[2].

Przypisy

  1. a b Kuratowski i Mostowski 1978 ↓, s. 83.
  2. Szabat 1985 ↓, s. 180–181.

Bibliografia

  • Kazimierz Kuratowski, Andrzej Mostowski: Teoria mnogości wraz ze wstępem do opisowej teorii mnogości. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.
  • B. Szabat: Wstęp do analizy zespolonej. Cz. 1. Funkcje jednej zmiennej. Moskwa: Nauka, 1985. (ros.).
  • p
  • d
  • e
Funkcje matematyczne
pojęcia podstawowe
obraz
  • zbiór wartości
przeciwobraz
typy
ogólne
funkcje jednej zmiennej
funkcje wielu zmiennych
zdefiniowane samą
przeciwdziedziną
zdefiniowane dziedziną
i przeciwdziedziną
zdefiniowane
zbiorem wartości
odmiany działań
jednoargumentowych
zdefiniowane porządkiem
zdefiniowane algebraicznie
inne
pojęcia określone
głównie dla działań
jednoargumentowych
złożenie funkcji
(superpozycja)
struktury
definiowane funkcjami
inne powiązane
pojęcia
twierdzenia
uogólnienia

  • p
  • d
  • e
Relacje matematyczne
pojęcia
podstawowe
własności i typy
według liczby
argumentów
konkretne
przykłady
własności
relacji
binarnych
praporządki
inne zestawy
własności
działania
na relacjach
jednoargumentowe
dwuargumentowe
powiązane
struktury
algebraiczne
porządkowe
inne
pozostałe pojęcia