Warkocznica
 Eucomis montana | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | szparagowce | ||
| Rodzina | szparagowate | ||
| Rodzaj | warkocznica | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Eucomis L'Héritier de Brutelle Sertum Angl. 17. Jan (prim.) 1789[3] | |||
| |||
Warkocznica, eukomis (Eucomis L'Hér) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 12 gatunków[4][5]. Rośliny te rosną w stanie dzikim w południowej Afryce[5][4]. Niektóre gatunki, także w Europie Środkowej, uprawiane są jako rośliny ozdobne.
Morfologia
Warkocznice posiadają dużą cebulę bez tuniki, z niej wyrasta rozeta dużych, lancetowatych, jasnozielonych liści z wyraźnie zaznaczonym nerwem głównym i z purpurowymi punktami na spodniej stronie liści. Kwiaty promieniste, zielono-fioletowo-kremowe, zebrane w walcowaty kwiatostan z niewielką, drugą rozetką liści na szczycie. Rozeta liści osiąga 20-25 cm wysokości, a kwiatostan do 45 cm.
Systematyka
- Pozycja systematyczna
Rodzaj z podplemienia Massoniinae z plemienia Hyacintheae z podrodziny Scilloideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[6]. W różnych systemach bywał zaliczany do rodziny hiacyntowatych Hyacinthaceae i liliowatych Liliaceae[6].
- Wykaz gatunków[4]
- Eucomis amaryllidifolia Baker
- Eucomis autumnalis (Mill.) Chitt. – warkocznica jesienna
- Eucomis bicolor Baker – warkocznica dwubarwna[7]
- Eucomis comosa (Houtt.) H.R.Wehrh. – warkocznica włochata[7]
- Eucomis grimshawii G.D.Duncan & Zonn.
- Eucomis humilis Baker
- Eucomis montana Compton
- Eucomis pallidiflora Baker – warkocznica jasnokwiatowa[7]
- Eucomis regia (L.) L'Hér. – warkocznica królewska
- Eucomis schijffii Reyneke
- Eucomis vandermerwei I.Verd.
- Eucomis zambesiaca Baker
Uprawa
Nadaje się do terrarium tropikalnego. W sprzedaży znajdują się rośliny młode, które często nie zakwitają w pierwszym roku uprawy. Z wiekiem kwitnienie jest systematyczne, a wielkość kwiatostanu rośnie.
- Wymagania
Aby cebula wydała kwiaty należy sadzić ją w miejscu jasnym, ciepłym o średniej lub wysokiej wilgotności powietrza. Gleba powinna być żyzna, lekka z dodatkiem torfu i piasku.
- Sposób uprawy
Cebule sadzi się na początku wiosny (wtedy są dostępne w centrach ogrodniczych) na głębokości 5-8 cm (piętką do dołu). Podlewać należy tak, by gleba była zawsze wilgotna, ale nie zalana. Nawozić należy co 3 tygodnie nawozem dla roślin kwitnących. Pod koniec października gdy liście zaczną lekko usychać należy wyjąć cebule z ziemi, ściąć łodygi i liście, a samą cebulę osuszyć i pozostawić w chłodnym i suchym miejscu aż do marca, kiedy to znów będzie można rozpocząć uprawę.
- Rozmnażanie
Przez oddzielenie cebul przybyszowych lub z nasion.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-09-24] (ang.).
- ↑ Eucomis. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2010-10-12]. (ang.).
- ↑ a b c Eucomis L'Hér.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-03-05].
- ↑ a b David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 349, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b Genus: Eucomis LʼHér.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2020-03-05].
- ↑ a b c Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 80. ISBN 978-83-925110-5-2.
