Test istotności

Test istotności – rodzaj testu, w którym na podstawie wyników próby losowej podejmuje się wyłącznie decyzję odrzucenia hipotezy, którą się sprawdza, bądź stwierdza się brak podstaw do odrzucenia tej hipotezy.

W teście istotności nie podejmuje się decyzji o przyjęciu sprawdzanej hipotezy, ponieważ bierze się w tym teście pod uwagę tylko błąd pierwszego rodzaju, a jego prawdopodobieństwo to poziom istotności, nie uwzględnia się natomiast konsekwencji popełnienia błędu drugiego rodzaju.

Testy istotności powstają w taki sposób, że w zależności od hipotezy zerowej buduje się pewną statystykę Z {\displaystyle Z} z wyników n-elementowej próby i wyznacza się rozkład zbudowanej statystyki, zakładając, że hipoteza zerowa jest prawdziwa. W powyższym rozkładzie wybiera się obszar Q {\displaystyle Q} wartości statystyki Z , {\displaystyle Z,} aby spełniona była następująca równość

P { Z Q } = α , {\displaystyle P\{Z\in Q\}=\alpha ,}

gdzie:

α {\displaystyle \alpha } – ustalone z góry, dowolnie małe prawdopodobieństwo;
Q {\displaystyle Q} – obszar krytyczny testu.

Jeżeli wartość statystyki Z {\displaystyle Z} z próby znajdzie się w obszarze krytycznym Q , {\displaystyle Q,} to podejmowana jest decyzja odrzucenia hipotezy zerowej na rzecz hipotezy alternatywnej. Jeżeli wartość statystyki Z {\displaystyle Z} z próby nie znajdzie się w obszarze krytycznym Q , {\displaystyle Q,} to nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej (nie jest to równoznaczne z przyjęciem hipotezy zerowej).

W każdym teście istotności możemy się pomylić i odrzucić hipotezę, która była prawdziwa (błąd pierwszego rodzaju), ale prawdopodobieństwo takiej pomyłki jest bardzo małe, równe obranemu α . {\displaystyle \alpha .}

Rodzaje testów istotności

Zobacz też

  • przegląd zagadnień z zakresu statystyki
  • statystyka
  • weryfikacja hipotez statystycznych