Starý most
| Ten artykuł od 2016 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Uwagi: Demontaż starego mostu dawno się zakończył, a nowy otwarto w 2016. Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Stary Most - widok od strony Petrzalki | |||
Poprzednie nazwy | Most Františka Jozefa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Słowacja | ||
Miejscowość | Bratysława | ||
Podstawowe dane | |||
Przeszkoda | rzeka Dunaj | ||
Długość | 460 m | ||
Data budowy | 1889–1890 | ||
Data zburzenia | ok. 1945 | ||
Data odbudowy | po 1945 | ||
Starý most | |||
Poprzednie nazwy | Most Červenej armády | ||
Data zburzenia | 2013–2014 | ||
Data odbudowy | 2014-2016 | ||
Położenie na mapie Bratysławy | |||
Położenie na mapie Słowacji | |||
Położenie na mapie kraju bratysławskiego | |||
48°08′18″N 17°07′02″E/48,138333 17,117222 | |||
|
Starý most (Stary Most) – najstarszy istniejący od XIX do XXI wieku most w Bratysławie.
Historia
Pierwszym stałym mostem w Bratysławie, oprócz krótko istniejącego mostu w XV wieku i kilku późniejszych drewnianych, był most pontonowy postawiony na Dunaju w 1825 r. Znajdował się on przy dzisiejszym Placu Ľ. Štúra (słow. Námestie Ľ. Štúra).
Stary Most wybudowano w latach 1889–1890, a uroczystego otwarcia dokonał cesarz i król Franciszek Józef I 1 stycznia 1891. Do roku 1918, kiedy Bratysława należała do Węgier, most nosił imię Franciszka Józefa (słow. Most Františka Jozefa, niem. Franz Josephs Brücke, węg. Ferenc József híd). Zaraz po I wojnie światowej zmieniono nazwę na neutralny Most Dunajski (Donaubrücke, Duna híd), a przez większość istnienia I Republiki Czechosłowackiej i niepodległego państwa słowackiego nazywał się Štefánikov most, na cześć słowackiego polityka Milana Štefánika. Pod koniec II wojny światowej został zniszczony w czasie bombardowania; odbudowała go Armia Czerwona (oraz niemieccy jeńcy wojenni) i w okresie rządów komunistycznych nosił on miano Mostu Armii Czerwonej (Most Červenej armády). Po 1989 nadano mu nową, neutralną nazwę Starego Mostu.
Most miał 460 metrów długości, był konstrukcji żelaznej i umieszczono go na kamiennych filarach. Znajdował się na nim chodnik dla pieszych, dwa pasy drogi (jeden w każdą stronę) oraz jedna nitka torów kolejowych, która jednak od 1985 nie była używana. Jako pierwsze kursowały tam pociągi z ówczesnego Pressburga do Szombathely (linię otwarto w tym samym roku co Stary Most). Później kursował tam pociąg elektryczny (właściwie tramwaj międzymiejski) pomiędzy Wiedniem a Pressburgiem (Pressburger Bahn).
Demontaż mostu
Most, wybudowany jako konstrukcja tymczasowa, przetrwał kilkadziesiąt lat i w pierwszej dekadzie XXI wieku był w coraz gorszym stanie technicznym. W 2008 zawieszono na nim ruch samochodów, a w 2010 zamknięto go również dla komunikacji miejskiej oraz dla pieszych i rowerzystów.
Dla tych ostatnich przywrócono ruch na moście w 2011, jednak 2 grudnia 2013 został całkowicie zamknięty i rozpoczęto jego rozbiórkę (choć początkowo planowano go wpisać w całości na listę zabytków), która zakończyła się wiosną następnego roku.
Obecnie
Nowy most otworzono dla ruchu pieszego i rowerowego 19 maja 2016. Ruch tramwajowy uruchomiono 8 lipca 2016 roku[1].
Przypisy
- ↑ MichalM. Feik MichalM., Starý most: Pred siedmimi rokmi skončila éra dočasného mosta cez Dunaj [online], Bratislavskykraj.sk, 10 grudnia 2020 [dostęp 2023-10-17] (słow.).
- VIAF: 1110156565715223500009