Srebrny podział

Srebrny prostokąt

Srebrny podział – stała matematyczna, której nazwa nawiązuje do złotego podziału. Podobnie jak ilorazy dwóch kolejnych liczb Fibonacciego zbiegają do odwrotności złotej liczby (tzn. do 1 / φ {\displaystyle 1/\varphi } ), tak odwrotność srebrnej liczby jest granicą ilorazów dwóch kolejnych liczb Pella. Dwa odcinki będące w srebrnym podziale mają się więc do siebie tak, jak bok jednostkowego kwadratu do jego przekątnej[1][2].

Srebrny podział w ośmiokącie foremnym

Definicja

Srebrny podział ( δ S ) {\displaystyle (\delta _{S})} definiuje się jako liczbę niewymierną, będącą sumą liczby 1 i pierwiastka kwadratowego z 2, czyli:

δ S = 1 + 2 2,414 21   35623   73095   04880   16887   24210 {\displaystyle \delta _{S}=1+{\sqrt {2}}\approx 2{,}41421\ 35623\ 73095\ 04880\ 16887\ 24210}

Z definicji wynika, że:

( δ S 1 ) 2 = 2. {\displaystyle (\delta _{S}-1)^{2}=2.}

Srebrny podział może być również zdefiniowany jako prosty ułamek łańcuchowy [2; 2, 2, 2,...][1][2]:

δ S = 2 + 1 2 + 1 2 + 1 2 + {\displaystyle \delta _{S}=2+{\cfrac {1}{2+{\cfrac {1}{2+{\cfrac {1}{2+\ddots }}}}}}}
Potęgi liczby srebrnej da się wyrazić tak:
δ S n = P ( n ) δ S + P ( n 1 ) {\displaystyle \delta _{S}^{n}=P(n)\delta _{S}+P(n-1)} dla n>0, gdzie P(n) to n-ta liczba Pella, analogicznie do podobnej równości dla liczby phi wykorzystującej liczby Fibonacciego[2].

Wyprowadzenie

Dzielone części oznaczmy jako, a i b; z definicji s. podziału zachodzi: a b = 2 a + b a = δ S , {\displaystyle {\frac {a}{b}}={\frac {2a+b}{a}}=\delta _{S},} co można skrócić do a b = 2 + b a = δ S , {\displaystyle {\frac {a}{b}}=2+{\frac {b}{a}}=\delta _{S},} więc δ S = 2 + 1 δ S . {\displaystyle \delta _{S}=2+{\frac {1}{\delta _{S}}}.} Jest to równanie kwadratowe, ma dodatni pierwiastek równy δ S = 1 + 2 {\displaystyle \delta _{S}=1+{\sqrt {2}}} (dla sposobu rozwiązania vide: równanie kwadratowe).

Właściwości trygonometryczne

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Srebrny podział ma związek z kątem π 8 {\displaystyle {\frac {\pi }{8}}} .

ctg π 8 = 1 + 2 {\displaystyle \operatorname {ctg} {\frac {\pi }{8}}=1+{\sqrt {2}}}

Wykorzystanie

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Srebrny podział jest stosowany w architekturze – w Polsce według badania O. Vogta i in. wystąpił w 76% analizowanych budynków w Krakowie[3].

Przypisy

  1. a b Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Srebrny podział, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  2. a b c silver ratio [online], planetmath.org [dostęp 2018-06-24] .
  3. O. Vogt i in., Proporcje we współczesnej architekturze polskiej na przykładzie Krakowa, „Czasopismo Techniczne. A, Architktura” R. 104, z. 6-A, 2007, Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, ISSN 1897-6271.
  • p
  • d
  • e
Stałe matematyczne
Najważniejsze stałe
  • π – stosunek obwodu do średnicy koła
  • e – podstawa logarytmu naturalnego, liczba Eulera
  • φ – złoty podział odcinka
  • γ – stała Eulera-Mascheroniego
  • κ – stała Chinczyna
  • A – stała Apéry’ego
  • δ – pierwsza stała Feigenbauma
  • α – druga stała Feigenbauma
  • K – stała Catalana
Inne stałe
  • Λ – stała de Bruijna-Newmana
  • EB – stała Erdősa-Borweina
  • M – stała Meissela-Mertensa
  • B2, B4 – stałe Bruna
  • L – stała Legendre’a
  • K – stała Sierpińskiego
  • C2 – stała liczb pierwszych bliźniaczych
Tematy powiązane