Silnia

Wybrane wartości silni
n {\displaystyle n} n ! {\displaystyle n!}
0 1
1 1
2 2
3 6
4 24
5 120
6 720
7 5040
8 40 320
9 362 880
10 3 628 800
11 39 916 800
12 479 001 600
13 6 227 020 800
14 87 178 291 200
15 1 307 674 368 000
16 20 922 789 888 000
17 355 687 428 096 000
18 6 402 373 705 728 000
19 121 645 100 408 832 000
20 2 432 902 008 176 640 000
25 ∼1,551 121 004 · 1025
50 ~3,041 409 32 · 1064
70 ~1,197 857 167 · 10100
100 ~9,332 621 544 · 10157
450 ~1,733 368 733 · 101000
1000 ~4,023 872 601 · 102567
10 000 ~2,846 259 681 · 1035 659
100 000 ~2,824 229 408 · 10456 573
1 000 000 ~8,263 931 688 · 105 565 708
10 000 000 ~1,202 423 401 · 1065 657 059
10100 ~109,956 570 552 · 10101

Silnia liczby naturalnej n – iloczyn wszystkich liczb naturalnych dodatnich nie większych niż n {\displaystyle n} [1]. Zapis n ! , {\displaystyle n!,} 2 ! {\displaystyle 2!} itd. odczytujemy „n silnia”, „dwa silnia” itd.

Zastosowania

Silnia jest funkcją pozwalającą zapisać w skondensowany sposób wzory i zależności pojawiające się w różnych działach matematyki od analizy matematycznej (np. mianownik każdego składnika wzoru Taylora ma postać k ! {\displaystyle k!} ) przez geometrię n {\displaystyle n} -wymiarową (np. stosunek miary n {\displaystyle n} -wymiarowego równoległościanu do miary sympleksu rozpiętego na wszystkich wierzchołkach równoległościanu z wyjątkiem jednego jest równy n ! {\displaystyle n!} ), na kombinatoryce skończywszy (np. liczba wszystkich permutacji zbioru n {\displaystyle n} -elementowego jest równa n ! {\displaystyle n!} ).

Definicja formalna

Silnia jest funkcją liczbową, której dziedziną są liczby naturalne z zerem, a przeciwdziedziną liczby naturalne bez zera

! : N 0 N + {\displaystyle !\colon \mathbb {N} _{0}\to \mathbb {N} _{+}}

Silnia liczby naturalnej n jest to iloczyn wszystkich liczb naturalnych dodatnich nie większych niż n

n ! = 1 2 3 ( n 2 ) ( n 1 ) n {\displaystyle n!=1\cdot 2\cdot 3\cdot \ldots \cdot (n-2)\cdot (n-1)\cdot n}

Można to napisać bardziej zwięźle korzystając z notacji Pi oznaczającej iloczyn ciągu czynników

n ! = k = 1 n k dla  n 1. {\displaystyle n!=\prod _{k=1}^{n}k\qquad {\mbox{dla }}n\geqslant 1.}

Wartość 0! określa się osobno[2]:

0 ! = 1. {\displaystyle 0!=1.}

Definicja rekurencyjna silni ma postać:

n ! = { 1  dla  n = 0 n ( n 1 ) !  dla  n 1 {\displaystyle n!={\begin{cases}1&{\mbox{ dla }}n=0\\[2pt]n\cdot (n-1)!&{\mbox{ dla }}n\geqslant 1\end{cases}}}

Przykłady

3 ! = 1 2 3 = 6 {\displaystyle 3!=1\cdot 2\cdot 3=6}
4 ! = 1 2 3 4 = 24 {\displaystyle 4!=1\cdot 2\cdot 3\cdot 4=24}
5 ! = 1 2 3 4 5 = 120 {\displaystyle 5!=1\cdot 2\cdot 3\cdot 4\cdot 5=120}
6 ! = 1 2 3 4 5 6 = 720 {\displaystyle 6!=1\cdot 2\cdot 3\cdot 4\cdot 5\cdot 6=720}

Historia

Oznaczenie n ! {\displaystyle n!} dla silni wprowadził w 1808 roku Christian Kramp.

Obliczanie

Ze względu na szybki wzrost wartości silni w obliczeniach komputerowych może wystąpić przekroczenie zakresu liczb całkowitych. Jeśli wynik przechowywany jest w zmiennej 32-bitowej (ze znakiem lub bez), nastąpi ono już dla n = 13. {\displaystyle n=13.}

n = 1 n! = 1
n = 2 n! = 2
n = 3 n! = 6
n = 4 n! = 24
n = 5 n! = 120
n = 6 n! = 720
n = 7 n! = 5040
n = 8 n! = 40320
n = 9 n! = 362880
n = 10 n! = 3628800
n = 11 n! = 39916800
n = 12 n! = 479001600
n = 13 int overflow

Przybliżona wartość

Do obliczeń praktycznych zazwyczaj zamiast powyżej zdefiniowanej silni wykorzystuje się jej przybliżenie w postaci wzoru Stirlinga:

n ! 2 π n ( n e ) n . {\displaystyle n!\approx {\sqrt {2\pi n}}\left({\frac {n}{e}}\right)^{n}.}

Wynika z niego także postać logarytmu silni:

ln n ! n ln n n + 1 2 ln ( 2 π n ) . {\displaystyle \ln n!\approx n\ln n-n+{\frac {1}{2}}\ln(2\pi n).}

Przydatne jest również oszacowanie:

n ! = o ( n n ) . {\displaystyle n!=o(n^{n}).}

Dokładniejsza od wzoru Stirlinga jest formuła:

n ! = 2 π n ( n e ) n e α n , {\displaystyle n!={\sqrt {2\pi n}}\left({\frac {n}{e}}\right)^{n}e^{\alpha _{n}},}

gdzie:

1 12 n + 1 α n 1 12 n . {\displaystyle {\frac {1}{12n+1}}\leqslant \alpha _{n}\leqslant {\frac {1}{12n}}.}

Właściwości

Wzrost

Wykres logarytmu naturalnego silni ln(x!)

Wzrost funkcji silni jest szybszy niż wzrost wykładniczy, ale wolniejszy niż podwójnej funkcji wykładniczej(inne języki)[3]. Tempo wzrostu jest podobne do n n , {\displaystyle n^{n},} ale wolniejsze o czynnik wykładniczy.

Rozkład silni na czynniki pierwsze

Lemat

Jeżeli liczba n ! {\displaystyle n!} rozkłada się na czynniki pierwsze:

n ! = i = 1 k p i α i = p 1 α 1 p 2 α 2 p k α k , {\displaystyle n!=\prod _{i=1}^{k}p_{i}^{\alpha _{i}}=p_{1}^{\alpha _{1}}\cdot p_{2}^{\alpha _{2}}\cdot \ldots \cdot p_{k}^{\alpha _{k}},}

to

ord p i ( n ! ) = j = 1 log p i n n p i j , {\displaystyle {\mbox{ord}}_{p_{i}}(n!)=\sum _{j=1}^{\left\lfloor \log _{p_{i}}n\right\rfloor }\left\lfloor {\frac {n}{p_{i}^{j}}}\right\rfloor ,}

tzn. liczba pierwsza p i {\displaystyle p_{i}} pojawia się z wykładnikiem:

α i = j = 1 log p i n n p i j , {\displaystyle \alpha _{i}=\sum _{j=1}^{\left\lfloor \log _{p_{i}}n\right\rfloor }\left\lfloor {\frac {n}{p_{i}^{j}}}\right\rfloor ,}

gdzie x {\displaystyle \lfloor x\rfloor } oznacza część całkowitą liczby x . {\displaystyle x.}

Liczba zer na końcu zapisu dziesiętnego silni

Liczbę zer na końcu w zapisie dziesiętnym n ! , {\displaystyle n!,} przy czym n {\displaystyle n} jest liczbą naturalną, można ustalić na podstawie wzoru

f ( n ) = i = 1 k n 5 i = n 5 1 + n 5 2 + n 5 3 + + n 5 k , {\displaystyle f(n)=\sum _{i=1}^{k}\left\lfloor {\frac {n}{5^{i}}}\right\rfloor =\left\lfloor {\frac {n}{5^{1}}}\right\rfloor +\left\lfloor {\frac {n}{5^{2}}}\right\rfloor +\left\lfloor {\frac {n}{5^{3}}}\right\rfloor +\ldots +\left\lfloor {\frac {n}{5^{k}}}\right\rfloor ,}

gdzie k {\displaystyle k} musi spełniać warunek

5 k n < 5 k + 1 . {\displaystyle 5^{k}\leqslant n<5^{k+1}.}

Na przykład: 53 > 26 i 26! = 403291461126605635584000000 kończy się

26 5 + 26 5 2 = 5 + 1 = 6 {\displaystyle \left\lfloor {\frac {26}{5}}\right\rfloor +\left\lfloor {\frac {26}{5^{2}}}\right\rfloor =5+1=6} zerami.

Jeżeli n < 5 , {\displaystyle n<5,} nierówności są spełnione przez k = 0 ; {\displaystyle k=0;} w tym wypadku suma ta daje wynik 0.

Powiązane funkcje i sekwencje

Wykres silni, funkcji gamma i aproksymacji Stirlinga

Factorion

Liczba, która jest równa sumie silni swoich cyfr zapisu dziesiętnego, w języku angielskim nosi nazwę factorion. Istnieją tylko cztery liczby naturalne o tej własności: 1, 2, 145 i 40585[4].

Funkcja gamma

 Osobny artykuł: Funkcja Γ.

Uogólnieniem silni na zbiór liczb rzeczywistych i zespolonych jest funkcja Γ, która spełnia

Γ ( z + 1 ) = z Γ ( z ) . {\displaystyle \Gamma (z+1)=z\cdot \Gamma (z).}

Ponieważ Γ ( 1 ) = 1 , {\displaystyle \Gamma (1)=1,} więc z powyższego wynika

Γ ( n + 1 ) = n ! {\displaystyle \Gamma (n+1)=n!}

dla wszystkich liczb naturalnych n . {\displaystyle n.}

Funkcja Γ {\displaystyle \Gamma } jest jedyną funkcją meromorficzną logarytmicznie wypukłą będącą uogólnieniem silni. W punktach całkowitych niedodatnich ma bieguny.

Silnia wielokrotna

Silnia podwójna jest szczególnym przypadkiem silni wielokrotnej. Podobnie można zdefiniować silnię potrójną n ! ! ! {\displaystyle n!!!} oraz ogólnie silnie k {\displaystyle k} -tą, którą oznaczamy jako n ! ( k ) . {\displaystyle n!^{(k)}.} Jej definicję rekurencyjną przedstawia wzór:

n ! ( k ) = { 1  gdy  n = 0 n  gdy  0 < n k n ( n k ) ! ( k )  gdy  n > k {\displaystyle n!^{(k)}={\begin{cases}1&{\mbox{ gdy }}n=0\\[2pt]n&{\mbox{ gdy }}0<n\leqslant k\\[2pt]n\cdot (n-k)!^{(k)}&{\mbox{ gdy }}n>k\end{cases}}}

Silnia podwójna

Silnią podwójną liczby naturalnej n {\displaystyle n} określa się iloczyn liczb naturalnych z krokiem 2 do n . {\displaystyle n.} Silnię podwójną oznacza się n ! ! . {\displaystyle n!!.}

Rekurencyjna definicja silni podwójnej:

n ! ! = { 1  dla  n = 0  lub  n = 1 n ( n 2 ) ! !  dla  n 2 {\displaystyle n!!={\begin{cases}1&{\mbox{ dla }}n=0{\mbox{ lub }}n=1\\[2pt]n\cdot (n-2)!!&{\mbox{ dla }}n\geqslant 2\end{cases}}}

Przykład:

8 ! ! = 2 4 6 8 = 384 {\displaystyle 8!!=2\cdot 4\cdot 6\cdot 8=384}
9 ! ! = 1 3 5 7 9 = 945 {\displaystyle 9!!=1\cdot 3\cdot 5\cdot 7\cdot 9=945}

Własności podwójnej silni:

n ! = n ! ! ( n 1 ) ! ! {\displaystyle n!=n!!(n-1)!!}
( 2 n ) ! ! = 2 n n ! {\displaystyle (2n)!!=2^{n}n!}
( 2 n + 1 ) ! ! = ( 2 n + 1 ) ! ( 2 n ) ! ! = ( 2 n + 1 ) ! 2 n n ! {\displaystyle (2n+1)!!={\frac {(2n+1)!}{(2n)!!}}={\frac {(2n+1)!}{2^{n}n!}}}

zależność od funkcji gamma:

Γ ( n + 1 2 ) = π ( 2 n 1 ) ! ! 2 n , {\displaystyle \Gamma \left(n+{\frac {1}{2}}\right)={\sqrt {\pi }}{\frac {(2n-1)!!}{2^{n}}},} więc:
Γ ( n + 1 2 ) ( 2 n π ) = ( 2 n 1 ) ! ! {\displaystyle \Gamma \left(n+{\frac {1}{2}}\right)\left({\frac {2^{n}}{\sqrt {\pi }}}\right)=(2n-1)!!}

Przypisy

  1. Silnia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-21] .
  2. Wybrane wzory matematyczne, Warszawa: Centralna Komisja Egzaminacyjna, 2015, s. 2, ISBN 978-83-940902-1-0 .
  3. Peter J. Cameron: Combinatorics: Topics, Techniques, Algorithms. Cambridge University Press, 1994, s. 12–14. ISBN 978-0-521-45133-8. Cytat: 2.4: Orders of magnitude.
  4. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Factorion, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2017-05-25]  (ang.).

Bibliografia

  • Thomas Koshy, Discrete Mathematics with Applications, Elsevier Publications 2006, s. 219.

Linki zewnętrzne

Zobacz hasło silnia w Wikisłowniku
Zobacz publikację
tabelę początkowych wartości silni w Wikibooks
Zobacz publikację
kod źródłowy programu obliczającego silnię w Wikibooks
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Factorial, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
  • How to Take the Factorial of Any Number, [w:] Lines That Connect [online], YouTube, 13 sierpnia 2022  (ang.).
  • http://factorielle.free.fr (ang. • fr. • cz.)
  • p
  • d
  • e
Ciągi liczbowe
pojęcia
definiujące
ciągi ogólne
ciągi liczbowe
typy ciągów
ogólne
nieskończone
przykłady ciągów
liczb naturalnych
niemalejące
inne
inne przykłady
ciągów liczb
twierdzenia
o granicach
inne
powiązane pojęcia
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3975225
  • Britannica: topic/factorial
  • Treccani: fattoriale
  • БРЭ: 4705409
  • SNL: n-fakultet
  • Catalana: 0182881