Sean M. Carroll

Zobacz też: Sean Carroll.

Sean M. Carroll

S.M. Carroll w 2017 roku
Data urodzenia	1966
Zawód, zajęcie	fizyk, bloger
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sean M. Carroll (ur. 1966) – amerykański fizyk teoretyczny, profesor na Wydziale Fizyki California Institute of Technology (Caltech), popularyzator nauki, działacz racjonalistyczno-sceptyczny i ateistyczny, bloger.

Specjalności Carrolla to ogólna teoria względności i astrofizyka, w tym teoretyczna kosmologia; pracował m.in. nad problemem ciemnej energii. Jego artykuły publikowały takie czasopisma jak „Nature”, „Seed”, „Sky & Telescope” i „New Scientist”. Bierze udział w tworzeniu bloga fizyków „Cosmic Variance”. Wygłaszał też publiczne wykłady, m.in. dla Royal Institution w Londynie^[1]. Zabierał również głos na tematy z filozofii nauki.

Poglądy i aktywizm

Fizyka

Carroll bronił teorii strun przed krytyką ze strony Petera Woita i Lee Smolina. W 2006 roku Carroll stwierdził, że silna pozycja akademicka tej hipotezy jest uzasadniona merytorycznie. Jego zdaniem:

• zarzuty braku dowodów są niecierpliwe;
• różnorodność kierunków badań nie powinna być sztucznie zwiększana;
• konkurencyjne modele nie wytworzyły niczego równie obiecującego.

Carroll podkreślał ciągłe postępy teoretyczne strun, m.in. dużą rolę korespondencji AdS/CFT w zrozumieniu kwantowych teorii pola^[2]. Rok później powiedział, że „teoria strun nie jest jeszcze martwa”^[3].

Carroll krytykował też opinię brytyjskiego teoretyka Juliana Barboura, mówiącą, że czas może nie istnieć. Zdaniem Carrolla usunięcie czasu z niektórych równań to jedna z równoważnych perspektyw, nie odbierająca mu ani trochę realności, tak jak odkrycie wewnętrznej struktury protonu nie czyni go iluzją^[4].

Zabierał także głos na temat problemu interpretacji mechaniki kwantowej, przychylając się do koncepcji Everetta nazywanej wieloświatową^[5].

Carroll należy do fizyków odrzucających pojęcie masy relatywistycznej^[6].

Filozofia i religia

Carroll bronił uprawiania filozofii, w odróżnieniu od niektórych innych astrofizyków-popularyzatorów jak Stephen Hawking, Lawrence Krauss i Neil deGrasse Tyson^[7]. Na swoim blogu nazwał ich wypowiedzi „śmiesznymi” (ang. silly)^[8]. Kilka lat wcześniej uznał światopogląd naturalistyczny za największe osiągnięcie umysłowe ostatniego tysiąclecia; krytykował przy tym opinie Goulda o całkowitej niezależności nauki i religii oraz jego sposób definiowania religii^[9]. Carroll odrzucił zaproszenie Fundacji Templetona, ponieważ nie chciał przyczyniać się do zacierania podziału pomiędzy nauką a religią. W 2004 brał udział w organizowanym przez University of Chicago kursie historii ateizmu^{[potrzebny przypis]}.

Pytanie Leibniza o to, dlaczego istnieje raczej coś niż nic, uznał za nierozwiązywalne^[10][11].

Carroll to kompatybilista – wolną wolę przedstawiał jako koncepcję zgodną ze współczesną nauką i światopoglądem naturalistycznym, a także zjawisko emergentne. Zgodził się z opinią amerykańskiego filozofa Daniela Dennetta na ten temat^[12].

Książki

Do 2024 roku Carroll opublikował kilka książek, w tym:

• podręcznik akademicki do ogólnej teorii względności Einsteina;
• dzieła popularne o strzałce czasu, cząstkach elementarnych, kosmologii i mechanice kwantowej.

Część jego książek wydano po polsku.

1. 2004: Spacetime and geometry: an introduction to general relativity, Addison Wesley, ISBN 0-8053-8732-3.
2. 2010: From eternity to here: the quest for the ultimate theory of time, Dutton, ISBN 978-0-452-29654-1.
   • 2011: Stąd do wieczności i z powrotem. Poszukiwanie ostatecznej teorii czasu, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7648-731-1.
3. 2013: Particle at the end of the universe: how the hunt for the Higgs boson leads us to the edge of a new world,
   • 2014: Cząstka na końcu wszechświata: bozon Higgsa i nowa wizja rzeczywistości, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7961-036-5.
4. 2017: The big picture: on the origins of life, meaning, and the Universe itself, Dutton, ISBN 978-0-525-95482-8.
   • 2017: Nowa perspektywa. Pochodzenie życia, świadomości i wszechświata, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8097-169-1.
5. 2019: Something Deeply Hidden: Quantum Worlds and the Emergence of Spacetime, Dutton, ISBN 978-1524743017.
   • 2020: Coś głęboko ukrytego. Światy kwantowe i emergencja czasoprzestrzeni, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8169356-1.
6. The Biggest Ideas in the Universe: Space, Time, and Motion.
   • 2024: Przestrzeń, czas i ruch. Największe idee we Wszechświecie, tłum. Urszula Seweryńska i Mariusz Seweryński, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8352-280-7.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Cosmic Variance: Sean's Page, cosmicvariance.com/sean, zarchiwizowano 6 marca 2008 [dostęp 2022-01-14].
• Sean M Carroll, Lista publikacji w serwisie Google Scholar, scholar.google.com [dostęp 2022-01-14].
• Sean Carroll, Kanał autorski w serwisie YouTube [dostęp 2022-01-14].