Prawo zero-jedynkowe Kołmogorowa

Prawo zero-jedynkowe Kołmogorowa – twierdzenie rachunku prawdopodobieństwa mówiące, że wszystkie zdarzenia w σ {\displaystyle \sigma } -ciele ogonowym rodziny niezależnych σ {\displaystyle \sigma } -ciał są pewne lub niemożliwe.

Sformułowanie

Niech ( X n ) n = 1 {\displaystyle (X_{n})_{n=1}^{\infty }} będzie ciągiem zmiennych niezależnych. Niech F n {\displaystyle {\mathcal {F}}_{n}} oznacza σ {\displaystyle \sigma } -ciało generowane przez zmienną X n . {\displaystyle X_{n}.} Niech F n , {\displaystyle {\mathcal {F}}_{n,\infty }} będzie σ {\displaystyle \sigma } -ciałem generowanym przez zmienne ( X k ) k = n . {\displaystyle (X_{k})_{k=n}^{\infty }.}

F = n = 1 F n , {\displaystyle {\mathcal {F}}_{\infty }=\cap _{n=1}^{\infty }{\mathcal {F}}_{n,\infty }}

nazywamy σ {\displaystyle \sigma } -ciałem ogonowym i dla każdego zdarzenia A F {\displaystyle A\in {\mathcal {F}}_{\infty }} jest P ( A ) = 1 {\displaystyle \mathbb {P} (A)=1} albo P ( A ) = 0. {\displaystyle \mathbb {P} (A)=0.}

Intuicyjnie prawo 0-1 oznacza, że zdarzenia zależące w każdym momencie tylko od przyszłości nie podlegają losowości, gdyż żadna informacja związana z dowolnym elementem ciągu nie jest istotna nieskończenie długo.

Dowód

σ {\displaystyle \sigma } -ciało ogonowe jest σ {\displaystyle \sigma } -ciałem jako przecięcie σ {\displaystyle \sigma } -ciał. σ {\displaystyle \sigma } -ciała F n + 1 , {\displaystyle {\mathcal {F}}_{n+1,\infty }} i G n = σ ( F 1 , , F n ) {\displaystyle {\mathcal {G}}_{n}=\sigma ({\mathcal {F}}_{1},\dots ,{\mathcal {F}}_{n})} są dla dowolnego n niezależne, co wynika z niezależności ( F n ) . {\displaystyle ({\mathcal {F}}_{n}).} A F n + 1 , , {\displaystyle A\in {\mathcal {F}}_{n+1,\infty },} więc jest niezależne od G n {\displaystyle {\mathcal {G}}_{n}} dla każdego n. Z lematu o π- i λ-układach zastosowanego do λ-układu zdarzeń, których dowolny skończony podzbiór spełnia warunek niezależności od A wynika, że A jest niezależne od σ ( G 1 , G 2 , ) = σ ( F 1 , F 2 , ) = F 1 , . {\displaystyle \sigma ({\mathcal {G}}_{1},{\mathcal {G}}_{2},\dots )=\sigma ({\mathcal {F}}_{1},{\mathcal {F}}_{2},\dots )={\mathcal {F}}_{1,\infty }.} Ponieważ A F 1 , {\displaystyle A\in {\mathcal {F}}_{1,\infty }} zachodzi:

P ( A ) = P ( A A ) = P ( A ) 2 , {\displaystyle \mathbb {P} (A)=\mathbb {P} (A\cap A)=\mathbb {P} (A)^{2},}

zatem P ( A ) = 1 {\displaystyle \mathbb {P} (A)=1} lub P ( A ) = 0 , {\displaystyle \mathbb {P} (A)=0,} bo tylko te liczby spełniają x 2 = x . {\displaystyle x^{2}=x.}

Przykłady zdarzeń z σ {\displaystyle \sigma } -ciała ogonowego

  • wystąpi nieskończenie wiele zdarzeń ze zdarzeń niezależnych A 1 , A 2 , {\displaystyle A_{1},A_{2},\dots } (Lematy Borela-Cantellego)
  • szereg n = 1 X n {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }X_{n}} jest zbieżny
  • ciąg n = 1 X n n {\displaystyle {\frac {\sum _{n=1}^{\infty }X_{n}}{n}}} jest ograniczony
  • ciąg n = 1 X n n {\displaystyle {\frac {\sum _{n=1}^{\infty }X_{n}}{n}}} jest zbieżny (mocne Prawo wielkich liczb)

Bibliografia

  • Jacek Jakubowski, Rafał Sztencel: Wstęp do teorii prawdopodobieństwa. Wyd. II. Warszawa: SCRIPT, 2001. ISBN 83-904564-5-1.