Pięściak
![]() | Ten artykuł od 2013-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Biface_Silex_Venerque_MHNT_PRE_.2009.0.194.1_Fond.jpg/250px-Biface_Silex_Venerque_MHNT_PRE_.2009.0.194.1_Fond.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Biface_de_St_Acheul_MHNT.jpg/250px-Biface_de_St_Acheul_MHNT.jpg)
Pięściak, tłuk pięściowy, zwany w dawnej archeologii toporem bądź tłukiem pięściowym[1] – narzędzie wykonane techniką rdzeniowania z naturalnych fragmentów krzemieni i innych skał twardych (rzadziej z grubych odłupków) przy zastosowaniu obustronnej obróbki na większej części lub na całym obwodzie[potrzebny przypis]. W ten sposób powstawały narzędzia o migdałowatym[1], sercowatym czy owalnym kształcie, o dopasowanej do dłoni podstawie. Pierwsze pięściaki abwilskie charakteryzowały się przypadkową formą i brakiem wyraźnej krawędzi tnącej[potrzebny przypis].
Pięściaki wykorzystywane były najczęściej do cięcia, niekiedy do skrobania[1]. Rozmiary przeciętnych pięściaków wynoszą zazwyczaj około 12-15 cm[1].
Pięściaki wytwarzali przedstawiciele kultur dolnego paleolitu: abwilskiej (zwana też szeleską) i później aszelskiej[1]. W środkowym paleolicie znane były w kulturze mikockiej i kulturze mustierskiej[potrzebny przypis].
Zobacz też
![]() | Zobacz hasło pięściak w Wikisłowniku |
Przypisy
- GND: 4153798-1
- Britannica: technology/hand-ax
- Universalis: bifaces, biface-outillage-lithique
- Catalana: 0084380