Parkietaż

Parkietaż chodnika (elementy nie są wielokątami)
Plaster miodu jest przykładem parkietażu spotykanego w przyrodzie

Parkietaż, kafelkowanie lub tesselacja[1] – pokrycie płaszczyzny wielokątami przylegającymi i nie zachodzącymi na siebie[2]. Można rozpatrywać parkietaże części płaszczyzny oraz powierzchni, które nie są płaskie (np. parkietaże sfery[3], np. kopuła geodezyjna). Można także badać parkietaże przestrzeni trójwymiarowej i przestrzeni wymiarów wyższych. Nie jest konieczne ograniczanie się do przestrzeni euklidesowych[4]. W praktyce (parkietaż chodnika na zdjęciu) elementy parkietażu nie muszą być wielokątami.

Parkietaże często pojawiają się w architekturze (np. Alhambra) i twórczości plastycznej (np. Maurits Cornelis Escher).

Typy parkietaży płaszczyzny

Parkietaż okresowy
Istnieje dla niego grupa przekształceń płaszczyzny przeprowadzająca jego elementy na siebie.
Parkietaż foremny
Składa się z przystających wielokątów foremnych.
Parkietaż regularny
Parkietaż, w którego każdym wierzchołku spotyka się taka sama grupa figur (z dokładnością do obrotu).

Cechą dobrze charakteryzującą parkietaż regularny jest liczba i rodzaj wielokątów stykających się w danym wierzchołku. Jeśli w wierzchołkach spotykają się: trójkąt równoboczny, kwadrat, sześciokąt foremny i kwadrat, to taki parkietaż jest typu (3, 4, 6, 4). Kolejność liczb odczytuje się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Skrócenie zapisu osiąga się przez zapis potęgowy: jeśli liczba k {\displaystyle k} wystąpi n {\displaystyle n} razy po kolei, to zapisuje się to symbolem k n . {\displaystyle k^{n}.}

Rodzaje parkietaży

Okresowe parkietaże foremne regularne (platońskie)
Istnieją tylko trzy takie parkietaże: 6 3 , 4 4 , 3 6 . {\displaystyle 6^{3},\,4^{4},\,3^{6}.}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-00000005-QINU`"'
    Parkietaż 3 6 {\displaystyle 3^{6}}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-00000006-QINU`"'
    Parkietaż 4 4 {\displaystyle 4^{4}}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-00000007-QINU`"'
    Parkietaż 6 3 {\displaystyle 6^{3}}
Okresowe parkietaże półforemne regularne (archimedesowskie, półforemne)
Istnieje tylko osiem takich parkietaży: ( 3 4 , 6 ) ,   ( 3 3 , 4 2 ) ,   ( 4 , 8 2 ) ,   ( 4 , 6 , 12 ) ,   ( 3 , 4 , 6 , 4 ) ,   ( 3 2 , 4 , 3 , 4 ) ,   ( 3 , 12 2 ) ,   ( 3 , 6 , 3 , 6 ) . {\displaystyle (3^{4},6),\ (3^{3},4^{2}),\ (4,8^{2}),\ (4,6,12),\ (3,4,6,4),\ (3^{2},4,3,4),\ (3,12^{2}),\ (3,6,3,6).} Z tych samych wielokątów można budować różne parkietaże.
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-00000009-QINU`"'
    Parkietaż ( 3 4 , 6 ) {\displaystyle (3^{4},6)}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-0000000A-QINU`"'
    Parkietaż ( 3 3 , 4 2 ) {\displaystyle (3^{3},4^{2})}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-0000000B-QINU`"'
    Parkietaż ( 4 , 8 2 ) {\displaystyle (4,8^{2})}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-0000000C-QINU`"'
    Parkietaż ( 4 , 6 , 12 ) {\displaystyle (4,6,12)}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-0000000D-QINU`"'
    Parkietaż ( 3 , 4 , 6 , 4 ) {\displaystyle (3,4,6,4)}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-0000000E-QINU`"'
    Parkietaż ( 3 2 , 4 , 3 , 4 ) {\displaystyle (3^{2},4,3,4)}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-0000000F-QINU`"'
    Parkietaż ( 3 , 12 2 ) {\displaystyle (3,12^{2})}
  • Parkietaż '"`UNIQ--postMath-00000010-QINU`"'
    Parkietaż ( 3 , 6 , 3 , 6 ) {\displaystyle (3,6,3,6)}
Okresowe parkietaże półforemne nieregularne
Przykładem jest parkietaż Johnsona, który ma dwa rodzaje wierzchołków: 3 6 {\displaystyle 3^{6}} oraz ( 3 2 , 4 , 12 ) . {\displaystyle (3^{2},4,12).}
  • Parkietaż o wierzchołkach typu '"`UNIQ--postMath-00000013-QINU`"' oraz '"`UNIQ--postMath-00000014-QINU`"'
    Parkietaż o wierzchołkach typu 3 6 {\displaystyle 3^{6}} oraz ( 3 2 , 4 , 12 ) {\displaystyle (3^{2},4,12)}
Okresowe parkietaże nieregularne
Przykładem może być parkietaż złożony z tylko jednego pięciokąta (potocznie zwanego „sfinksem”). Wielokąt ten jest na razie jedynym znanym pięciokątem, który można podzielić na 4 pięciokąty wzajemnie przystające do siebie i zarazem podobne do pięciokąta wyjściowego.
Parkietaże nieokresowe
Przykładem jest parkietaż Pearsona zbudowany z dwóch typów złotych deltoidów: wypukłego (kąty: 72°, 72°, 72°, 144°) oraz wklęsłego (kąty: 36°, 36°, 72°, 216°). Parkietażami tego typu są także parkietaże Penrose’a.
  • Przykład parkietażu Penrose'a
    Przykład parkietażu Penrose'a
  • Zobacz też

    Przypisy

    1. Za ang. tessellation, z późnołac. tessellatus: od tessellare, wykładać tesserami; z łac. tessella, zdr. od tessera.
    2. Coxeter, op. cit., s. 69
    3. Berger, op. cit., tłum. ros. 1984, s. 38-47
    4. Wilhelm Magnus, op. cit.

    Bibliografia

    • Coxeter H. S. M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967.
    • Marcel Berger: Géométrie. Cz. 1. Paris: Nathan, 1977.
    • Grünbaum B., Shephard G. C.: Tilings and Patterns. New York: W. H. Freeman & Co., 1987. ISBN 0-7167-1193-1.
    • IV : Tessellations and Honeycombs. W: Coxeter H. S. M.: Regular Polytopes. Dover: 1973. ISBN 0-486-61480-8.
    • Wilhelm Magnus: Noneuclidean tesselations and their groups. Dover: Academic Press, 1974. ISBN 978-0-12465450-1.
    • Никулин В. В., Шафаревич И. Р.: Геометрия и группы. Москва: Наука, 1983.
    • Jacek Świątkowski: O bryłach i parkietażach platońskich. msn.uph.edu.pl/smp/. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)]. (pol.).

    Linki zewnętrzne

    • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Roger Penrose: A is for Aperiodic Tiles. Oxford University Mathematical Institute, 2022-08-20. [dostęp 2023-05-29]. (ang.).
    Kontrola autorytatywna (technika artystyczna):
    • LCCN: sh85134138
    • GND: 4126296-7
    • J9U: 987007531732305171