Nikolaus Simrock
 Portret Simrocka, mal. Joseph Karl Stieler | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 sierpnia 1751 |
|---|---|
| Pochodzenie | niemieckie |
| Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 1832 |
| Instrumenty | waltornia |
| Gatunki | |
| Zawód | wydawca |
Nikolaus Simrock (ur. 23 sierpnia 1751 w Moguncji, zm. 12 czerwca 1832 w Bonn[1][2]) – niemiecki wydawca muzyczny.
Życiorys
W latach 1774–1794 był waltornistą w nadwornej orkiestrze księcia elektora w Bonn[1]. W 1780 roku zaczął handlować partyturami i instrumentami muzycznymi, od 1785 roku prowadził własny sklep[2]. W 1793 roku otworzył w Bonn wydawnictwo muzyczne i własną sztycharnię nut[1][2]. Zaprzyjaźniony z Ludwigiem van Beethovenem, wydał wiele jego kompozycji, w tym m.in. Sonatę „Kreutzerowską” op. 47[1][2]. Opublikował też m.in. symfonie londyńskie Josepha Haydna, szereg utworów J.S. Bacha (w tym Das Wohltemperierte Klavier) oraz zbiory niemieckich pieśni ludowych Ludwiga Erka i Oskara Ludwiga Bernharda Wolffa[1]. Obracał się w kręgu bońskiej elity intelektualnej, należał do miejscowej kolonii Zakonu Iluminatów[1]. Jego firma wydawnicza utrzymywała międzynarodowe kontakty, posiadała swoje filie w Rzymie i Petersburgu[1].
