NGC 2535
 NGC 2535 i NGC 2536 (mała poniżej). Zdjęcie jest złożeniem obrazów w podczerwieni, świetle widzialnym i ultrafiolecie. | |||
| Odkrywca | |||
|---|---|---|---|
| Data odkrycia | 22 stycznia 1877 | ||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||
| Gwiazdozbiór | |||
| Typ | spiralna (Sc/P) | ||
| Rektascensja | 08h 11m 13,6s | ||
| Deklinacja | +25° 12′ 26″ | ||
| Odległość | 186 mln ly (57 Mpc[2]) | ||
| Przesunięcie ku czerwieni | 0,01332[1] | ||
| Jasność obserwowana | 12,6m | ||
| Rozmiary kątowe | 2,5' × 1,2' | ||
| Alternatywne oznaczenia | |||
| UGC 4264, IRAS08082+2521, MCG 4-20-4, KCPG 156A, ZWG 119.8, VV 9, KUG 0808+253A, ARP 82, PGC 22957 | |||
| |||
NGC 2535 (również PGC 22957 lub UGC 4264) – galaktyka spiralna (Sc/P), znajdująca się w gwiazdozbiorze Raka. Odkrył ją Édouard Jean-Marie Stephan 22 stycznia 1877 roku[3]. Oddziałuje grawitacyjnie z sąsiednią, mniejszą NGC 2536. Obie te galaktyki stanowią obiekt Arp 82 w Atlasie Osobliwych Galaktyk Haltona Arpa[3] i znajdują się w odległości około 186 milionów lat świetlnych od Ziemi[2].
W galaktyce NGC 2535 zaobserwowano supernową SN 1901A[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NGC 2535 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b Beverly J. Smith et al.. Spirals, Bridges, and Tails: A Galaxy Evolution Explorer Ultraviolet Atlas of Interacting Galaxies. „The Astronomical Journal”. 139 (3), s. 1212, marzec 2010. DOI: 10.1088/0004-6256/139/3/1212. (ang.).
- ↑ a b Courtney Seligman: NGC 2535. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
- ↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- NGC 2535 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 2535 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 2535 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
