Metoda dużych wirów

Ten artykuł od 2016-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Metoda dużych wirów (ang. large eddy simulation, LES) – metoda aproksymacji drobnoskalowych własności turbulencji używana w numerycznych symulacjach przepływu cieczy. Przykładem jest symulacja komputerowa rozwoju chmur stratocumulus czy rozwoju konwekcji, kiedy Ziemia jest podgrzewana w czasie dnia.

W metodzie dużych wirów program komputerowy rozwiązuje równania ruchu każdego elementu cieczy, ale ruchy w małych skalach – dla przykładu w skali mniejszej niż 50 metrów – nie są bezpośrednio reprezentowane. Jednak często ruchy cieczy w mniejszych skalach są stosunkowo dobrze zrozumiane statystycznie i można wprowadzić odpowiednie poprawki do równań ruchu. Jednym z powodów używania metody dużych wirów jest to, że pamięć i szybkość obliczeniowa komputerów jest ograniczona.