Lukrecja (postać legendarna)

Lukrecja

Lucretia

Tycjan – Tarquinius Sextus i Lukrecja
Występowanie	mitologia rzymska
Rodzina
Ojciec	Spuriusz Lukrecjusz Tricipitin
Mąż	Lucjusz Tarkwiniusz Kollatyn
Multimedia w Wikimedia Commons

Lukrecja (łac. Lucretia) – legendarna postać z VI wieku p.n.e.

Była córką rzymskiego patrycjusza Spuriusza Lukrecjusza Tricipitina i żoną Lucjusza Tarkwiniusza Kollatyna, kuzyna króla Tarkwiniusza Pysznego. Pod nieobecność męża została zgwałcona przez syna Tarkwiniusza Pysznego, Sekstusa Tarkwiniusza^[1]. Nie mogła znieść hańby i popełniła samobójstwo, wcześniej opowiedziawszy wszystko Kollatynowi. Według legendy jej krzywda miała stać się bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania pod wodzą Brutusa, które doprowadziło w 509 p.n.e. do obalenia monarchii i powołania republiki^[2]. Pierwszymi konsulami republiki zostali właśnie Brutus i Kollatyn.

Na historii Lukrecji oparte jest libretto opery Gwałt na Lukrecji Benjamina Brittena, a także poemat Szekspira pod tym samym tytułem^[3].

Zobacz też

• Portret kobiety zainspirowany Lukrecją – obraz autorstwa Lorenzo Lotto
• Tarkwiniusz i Lukrecja – obraz autorstwa Jacopa Tintoretta
• Werginia

Przypisy