Karwakrol
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C10H14O | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 150,22 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | brunatnawa ciecz[1] | ||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 499-75-2 | ||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 10364 | ||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | DB16404 DB16404, DB16404 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Karwakrol – organiczny związek chemiczny, izomer tymolu o identycznych właściwościach farmakologicznych. Występuje w dużych ilościach w macierzance, lebiodce, tymianku i kminku. Jego obecność stwierdzono również w olejku z czarnuszki siewnej[5].
Działanie: pobudzające ośrodki naczynioruchowe, przyspieszające oddychanie, moczopędne, przeciwskurczowe, przeciwbólowe, przeciwrobacze, napotne, żółciopędne. Zastosowane miejscowo działają rozgrzewająco, przeciwbólowo, odkażająco. Niszczą bakterie ropne.
Przypisy
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-334, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b c d e Carvacrol, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-10-16] (ang.).
- ↑ Karwakrol (nr W224502) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2017-10-16]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ DorotaD. Mańkowska DorotaD., WiesławaW. Bylka WiesławaW., Nigella sativa L. – związki czynne, aktywność biologiczna, „Herba Polonica”, 55 (1), Instytut Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu, 2009, s. 111, ISSN 0018-0599 .
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- Catalana: 0270507