Kaplica św. Bartłomieja w Kannie

Kaplica św. Bartłomieja w Kannie
Ilustracja
Widok kaplicy od ulicy
Państwo

 Izrael

Miejscowość

Kefar Kanna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Patriarchat

Łaciński patriarchat Jerozolimy

Wezwanie

Apostoł Bartłomiej

Historia
Data zakończenia budowy

1885

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Bartłomieja w Kannie”
Ziemia32°44′51″N 35°20′18″E/32,747500 35,338333
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaplica św. Bartłomieja w Kannie – kaplica rzymskokatolicka położona w miejscowości Kefar Kanna, na północy Izraela. Jest ona pod wezwaniem Apostoła Bartłomieja, z tego powodu czasami jest nazywana Kaplicą Natanaela.

Położenie

Kaplica św. Bartłomieja jest położony w centralnej części miejscowości Kefar Kanna, w Dolnej Galilei na północy Izraela.

Historia

Kaplica św. Bartłomieja w Kannie
Fasada kaplicy
Płaskorzeźba na ołtarzu
Obraz nad ołtarzem

W 1641 roku franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej rozpoczęli proces pozyskiwania gruntów w Kannie. Proces ten został zakończony w 1879 roku. Kaplica została wybudowana w 1885 roku[1]. Powstała ona w miejscu, w którym według chrześcijańskiej tradycji znajdował się dom Apostoła Bartłomieja[2]. Możliwe jest, że właśnie poprzez znajomość z Bartłomiejem, Jezus Chrystus został zaproszony na wesele, gdzie doszło do cudu w Kanie Galilejskiej[3] opisanego w Nowym Testamencie[a].

Opis budowli

Jest to niewielki parterowy budynek, który od frontu posiada cztery pilastery z okrągłym oknem pośrodku. Powyżej umieszczono połaczony herb franciszkanów i Kustodii Ziemi Świętej z podpisem: „Dom S Nathanaelis Bartholomaei Apostoli” („Dom Apostoła Bartłomieja Natanaela”). U szczytu znajduje się niewielki metalowy krzyż.

Wnętrze kaplicy jest niezwykle proste i prawie całkowicie pozbawione ozdób. Ma kształt prostokąta, z szeroką apsydą po stronie zachodniej. Ołtarz stoi na podeście. Przy ołtarzu umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą spotkanie Bertłomieja i Filipa z Jezusem Chrystusem[b]. Nad ołtarzem jest obraz przedstawiający scenę śmierci świętego Bartłomieja – z rozkazu króla Astiagesa pojmano go w mieście Albanopolis. Był męczony, rozpięty na krzyżu głową w dół, żywcem obdarty ze skóry, ukrzyżowany, a następnie ścięty.

Uwagi

  1. Zobacz: Ewangelia Jana 2,1-11: „(1) Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. (2) Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. (3) A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina. (4) Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja? (5) Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. (6) Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. (7) Rzekł do nich Jezus: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. (8) Potem do nich powiedział: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu! Oni zaś zanieśli. (9) A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego (10) i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory. (11) Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
  2. Zobacz: Ewangelia Jana 1,48-49: „(48) Powiedział do Niego Natanael: Skąd mnie znasz? Odrzekł mu Jezus: Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym. (49) Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

  1. Cana. [w:] Custodia Terrae Sanctae [on-line]. [dostęp 2015-01-01]. (ang.).
  2. Humphreys 2000 ↓, s. 332.
  3. Rienecker i Maier 2001 ↓.

Bibliografia

  • Andrew Humphreys, Neil Tilbury: Izrael i terytoria palestyńskie. Bielsko-Biała: Pascal, 2000. ISBN 83-87696-88-9.
  • Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 524, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.