John B. Calhoun
 | Zobacz też: John Calhoun. |
 John Calhoun (1986) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1917 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 7 września 1995 | ||
| Zawód, zajęcie | Etolog | ||
| Narodowość | Amerykanin | ||
| |||
John B. Calhoun (ur. 11 maja 1917 w Elkton, Tennessee, zm. 7 września 1995) – amerykański etolog i badacz-behawiorysta, znany ze swych badań nad gęstością populacji i jej wpływem na zachowania jednostek. Twierdził, że jego doświadczenia laboratoryjne w badaniu wpływu przegęszczenia populacji gryzoni na ich zachowanie stanowią model/metaforę przyszłości ludzi w przeludnionym środowisku. W czasie swoich badań Calhoun ukuł termin „zapaści behawioralnej” (ang. behavioral sink)[1], który opisywał degeneracyjne zachowania w nadmiernie licznej populacji. Prace Calhouna zyskały uznanie na całym świecie. Jego badania na szczurach oraz myszach stały się bazą dla prac Edwarda T. Halla nad teorią proksemiki z 1966 roku.
Przypisy
- ↑ Edmund Ramsden: Working Papers on The Nature of Evidence: How Well Do ‘Facts’ Travel? No. 23/08 Escaping the Laboratory: The Rodent Experiments of John B. Calhoun & Their Cultural Influence. [w:] Department of Economic History London School of Economics [on-line]. [dostęp 2017-11-11].
