II symfonia Beethovena

II symfonia D-dur op. 36
2. Sinfonie in D-Dur, op. 36
ilustracja
Kompozytor

Ludwig van Beethoven

Czas powstania

1798-1802

Miejsce powstania

Heiligenstadt(inne języki)

Data premiery

5 kwietnia 1803

Miejsce premiery

Wiedeń

Czas trwania

30-35 minut

Dedykacja

książę Karl Alois Lichnowsky(inne języki) (1761-1814)[1]

Symphony No. 2 (Beethoven)
1. Adagio molto – Allegro con brio (D major)
2. Larghetto (A major)
3. Scherzo Allegro – Trio (D major)
4. Allegro molto (D major)
Problem z odtwarzaniem tych plików? Zobacz strony pomocy.

II symfonia D-dur op. 36 Ludwiga van Beethovena powstała w latach 1798-1802, głównie podczas pobytu kompozytora w podwiedeńskim Heiligenstadt(inne języki). Premiera miała miejsce 5 kwietnia 1803 r. w Wiedniu.

Beethoven zaczął pisać szkice do tej symfonii co najmniej na 3 lata przed jej ukończeniem[2].

Należy do schyłku pierwszego, wczesnego okresu twórczości Beethovena. Choć skomponowana w tragicznym dla kompozytora okresie, w którym zdał on sobie sprawę, że jego głuchota nasila się i prawdopodobnie nie zostanie wyleczona, II symfonia jest jedną z najradośniejszych w jego dorobku; dzieło skrzy się dowcipem, choć zawiera także momenty dramatyczne, charakterystyczne dla Beethovena zwłaszcza w latach późniejszych[1].

Skład orkiestry

  • 2 flety
  • 2 oboje
  • 2 klarnety
  • 2 fagoty
  • 2 waltornie
  • 2 trąbki
  • kotły
  • smyczki

Forma

Symfonia składa się ze standardowych 4 części; część I poprzedzona jest rozbudowanym wolnym wstępem.

  1. Adagio molto (metrum 3/4) — Allegro con brio (metrum 4/4),
  2. Larghetto (metrum 6/8),
  3. Scherzo. Allegro (metrum 3/4),
  4. Allegro molto (metrum 2/2)

Przypisy

  1. a b Thomas May: Symphony No. 2 in D major, Op. 36. The John F. Kennedy Center for the Performing Arts. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).
  2. Aaron Green: Brief Histories of Beethoven Symphonies. 09.03.2019. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Sonaty
fortepianowe
Sonaty na skrzypce
i fortepian
  • I: D-dur (op. 12 nr 1)
  • II: A-dur (op. 12 nr 2)
  • III: Es-dur (op. 12 nr 3)
  • IV: a-moll (op. 23)
  • V: F-dur „Wiosenna” (op. 24)
  • VI: A-dur (op. 30 nr 1)
  • VII: c-moll (op. 30 nr 2)
  • VIII: G-dur (op. 30 nr 3)
  • IX: A-dur „Kreutzerowska” (op. 47)
  • X: G-dur (op. 96)
Sonaty wiolonczelowe
  • I: F-dur (op. 5 nr 1)
  • II: g-moll (op. 5 nr 2)
  • III: A-dur (op. 69)
  • IV: C-dur (op. 102 nr 1)
  • V: D-dur (op. 102 nr 2)
Inne sonaty
  • Sonata na róg F-dur (op. 17)
Koncerty
Koncerty fortepianowe
Koncerty skrzypcowe
Inne koncerty
Kwintety smyczkowe
  • I: Es-dur (op. 4)
  • II: C-dur (op. 29)
  • III: c-moll (op. 104)
  • Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
Wczesne kwartety
  • I: F-dur (op. 18 nr 1)
  • II: G-dur (op. 18 nr 2)
  • III: D-dur (op. 18 nr 3)
  • IV: c-moll (op. 18 nr 4)
  • V: A-dur (op. 18 nr 5)
  • VI: B-dur (op. 18 nr 6)
Kwartety Razumowskiego
  • VII: F-dur (op. 59 nr 1)
  • VIII: e-moll (op. 59 nr 2)
  • IX: C-dur (op. 59 nr 3)
Pośrednie kwartety
Późniejsze kwartety
(Kwartety Golicynowskie)
  • XII: Es-dur (op. 127)
  • XIII: B-dur (op. 130)
  • XIV: cis-moll (op. 131)
  • XV: a-moll (op. 132)
  • Wielka Fuga B-dur (op. 133)
  • XVI: F-dur (op. 135)
Inne prace
  • Septet Es-dur (op. 20)
  • Sekstet Es-dur (op. 71)
  • Sekstet op. 81b
  • Oktet Es-dur (op. 103)
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):
  • VIAF: 208681899
  • GND: 300016352
  • BnF: 13908200m
  • J9U: 987007603613705171