Frankolin bagienny
| Ortygornis gularis | |||
| (Temminck, 1815) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | grzebiące | ||
| Rodzina | kurowate | ||
| Podrodzina | bażanty | ||
| Plemię | Gallini | ||
| Rodzaj | Ortygornis | ||
| Gatunek | frankolin bagienny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Frankolin bagienny[3] (Ortygornis gularis) − gatunek średniej wielkości azjatyckiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły. Narażony na wyginięcie.
Systematyka
Charakterystyka
Morfologia
Wygląd zewnętrzny: Od pokrewnych gatunków różni się kontrastowym, białym paskowaniem spodu ciała oraz rdzawym gardłem i przodem szyi. W locie charakterystyczne rude zewnętrzne sterówki. Samica podobna do samca, ale pozbawiona ostróg.
Rozmiary: długość ciała: ok. 37 cm
Masa ciała: samiec ok. 510 g
Występowanie
Środowisko
Podmokłe tereny trawiaste z gęstą roślinnością, pola ryżowe i plantacje cukrowca lekarskiego.
Zasięg występowania
Północne Indie, Nepal i Bangladesz.
Pożywienie
Pędy i nasiona roślin (w tym uprawnych) oraz owady. Wczesnym rankiem i wieczorem wychodzi żerować na bardziej odkrytym terenie.
Rozród
Najprawdopodobniej gatunek monogamiczny
Gniazdo może być stertą roślin wśród rosnących w wodzie trzcin, w suchszych miejscach wyściółka jest mniej obfita.
Okres lęgowy: Od końca lutego do maja.
Jaja: znosi 3–4 jaja.
Wysiaduje wyłącznie samica.
Status, zagrożenie i ochrona
Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek narażony na wyginięcie (VU). Liczebność populacji zmniejsza się. Przyczyną jest odwadnianie terenów podmokłych, regulacja stosunków wodnych, zalesianie, a także wypalanie traw, koszenie i intensywny wypas na terenach lęgowych. Dodatkowo na zmniejszenie liczebności wpływają polowania i chwytanie ptaków w sidła, pomimo że jest to gatunek chroniony w Indiach i Nepalu[2].
Przypisy
- ↑ a b Swamp Francolin (Francolinus gularis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b Ortygornis gularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2023-03-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-21].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
Bibliografia
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 490. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
