Brad Stevens

Brad Stevens
Ilustracja
Brad Stevens podczas spotkania przeciw Drake Bulldogs (2008)
Trener
Data i miejsce urodzenia

22 października 1976
Indianapolis

Kariera
Aktywność

od 2001

Szkoła średnia

Zionsville Community (Zionsville, Indiana)

College

DePauw (1995–1999)

Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2007 Butler (NCAA–asystent)
2007–2013 Butler (NCAA)
2013-2021 Boston Celtics

Bradley Kent "Brad" Stevens (ur. 22 października 1976 w Indianapolis) – amerykański trener koszykarski, obecnie prezes klubu Boston Celtics.

3 czerwca 2021 opuścił stanowisko głównego trenera Boston Celtics i objął etat prezesa klubu[1].

Osiągnięcia

NCAA
  • 2-krotny finalista NCAA (2010, 2011)[2]
  • 3-krotny mistrz Horizon League (2008, 2010, 2011)
  • 2-krotny Trener Roku Horizon League (2009, 2010)[3]
  • Laureat nagrody – Clair Bee Coach of the Year Award (2011)[4]
NBA
  • Menedżer roku NBA (2024)[5]
  • Trener drużyny Wschodu podczas meczu gwiazd NBA (2017)
  • Zwycięzca Konferencji Wschodniej NBA w sezonie zasadniczym (2017)

Przypisy

  1. ↑ Danny Ainge retires; Brad Stevens named Celtics president. nba.com. [dostęp 2021-07-22]. (ang.).
  2. ↑ NCAA Championship History. ncaa.com. [dostęp 2015-04-25]. (ang.).
  3. ↑ Horizon League Men’s Basketball: 2012-13 In Review. amazonaws.com. [dostęp 2015-04-25]. (ang.).
  4. ↑ Stevens Claims Clair Bee Coaching Award. horizonleague.org. [dostęp 2015-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2016)]. (ang.).
  5. ↑ Celtics' Brad Stevens named NBA Basketball Executive of the Year. nba.com. [dostęp 2024-06-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Profil na NBA.com (ang.)
  • Statystyki na basketball-reference.com (ang.)
  • Profil na realgm.com (ang.)
  • Profil na butlersports.com. butlersports.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-22)]. (ang.)
  • p
  • d
  • e
  • 1973: Axelson
  • 1974: Donovan
  • 1975: Vertlieb
  • 1976: J. Colangelo
  • 1977: Patterson
  • 1978: Drossos
  • 1979: Ferry
  • 1980: Auerbach
  • 1981: J. Colangelo
  • 1982: Ferry
  • 1983: Volchok
  • 1984: Layden
  • 1985: Boryla
  • 1986: Kasten
  • 1987: Kasten
  • 1988: Krause
  • 1989: J. Colangelo
  • 1990: Bass
  • 1991: Buckwalter
  • 1992: Embry
  • 1993: J. Colangelo
  • 1994: Whitsitt
  • 1995: West
  • 1996: Krause
  • 1997: Bass
  • 1998: Embry
  • 1999: Petrie
  • 2000: Gabriel
  • 2001: Petrie
  • 2002: Thorn
  • 2003: Dumars
  • 2004: West
  • 2005: B. Colangelo
  • 2006: Baylor
  • 2007: B. Colangelo
  • 2008: Ainge
  • 2009: Warkentien
  • 2010: Hammond
  • 2011: Forman i Riley
  • 2012: Bird
  • 2013: Ujiri
  • 2014: Buford
  • 2015: Myers
  • 2016: Buford
  • 2017: Myers
  • 2018: Morey
  • 2019: Horst
  • 2020: Frank
  • 2021: Jones
  • 2022: Kleiman
  • 2023: McNair
  • 2024: Stevens
  • p
  • d
  • e
  • J. Russell (1946–1948)
  • Julian (1948–1950)
  • Auerbach (1950–1966)
  • B. Russell (1966–1969)
  • Heinsohn (1969–1978)
  • Sanders (1978)
  • Cowens (1978–1979)
  • Fitch (1979–1983)
  • Jones (1983–1988)
  • Rodgers (1988–1990)
  • Ford (1990–1995)
  • Carr (1995–1997)
  • Pitino (1997–2001)
  • O’Brien (2001–2004)
  • Carroll (2004)
  • Rivers (2004–2013)
  • Stevens (2013–2021)
  • Udoka (2021–2022)
  • Mazzulla (od 2022)
  • p
  • d
  • e
Laureaci nagrody Clair Bee Coach of the Year Award (NCAA)
  • 1997: Haskins[A]
  • 1998: Phelan
  • 1999: O’Brien
  • 2000: Boeheim
  • 2001: Olson
  • 2002: Knight
  • 2003: Crean
  • 2004: Krzyzewski
  • 2005: Izzo
  • 2006: Larrañaga
  • 2007: Ryan
  • 2008: McKillop
  • 2009: Anderson
  • 2010: Donahue
  • 2011: Stevens
  1. ↑ Wybrano laureata, po czym anulowano przyznaną nagrodę