Andrea Negroni

Andrea Negroni
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1710 Rzym
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 1789 Rzym
Datariusz Jego Świątobliwości
Okres sprawowania	1775-1789

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	18 lipca 1763
Kościół tytularny	S. Maria in Aquiro SS. Vito, Modesto e Crescenzia S. Agata alla Suburra

Andrea Negroni (ur. 2 listopada 1710 w Rzymie, zm. 17 stycznia 1789 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

Był starszym z dwojga dzieci hrabiego Antonio Negroni i jego żony. W młodości studiował w Rzymie, a następnie rozpoczął pracę w prałaturze papieskiej i Trybunale Sygnatury Sprawiedliwości (1743-1761). Od 1734 był referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a także protonotariuszem apostolskim. 22 marca 1760 otrzymał święcenia subdiakonatu. 18 lipca 1763 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Aquiro. W maju 1765 został protektorem zakonu cystersów, bazylianów i bernardynek. W latach 1767-1775 był sekretarzem Kancelarii Apostolskiej, a od 1770 do 1787 proprefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości. Po elekcji Piusa VI, Negroni został 3 marca 1775 datariuszem Jego Świątobliwości i pełnił ten urząd do śmierci. Wobec śmierci kardynała Lazzaro Pallaviciniego, został też prefektem Świętej Konsulty.

Bibliografia

Negroni, Andrea. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-09-26]. (ang.).

Protodiakoni Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Giovanni (ok. 1073–1121)
Gregorio (1121–1130)
Roman (1130–1135)
Gregorio Tarquini (1135–1145)
Guido Pisano (1145–1149)
Odone Bonecase (1149–1162)
Rodolfo (1162–1167?)
Giacinto Boboni (1167?–1191)
Graziano da Pisa (1191–1205)
Gerardo (kardynał S. Adriano) (1205–1208)
Gregorio Carelli (1208–1211)
Giovanni Conti di Segni (1211–1213)
Guido Pierleone (1213–1221)
Ottaviano Conti di Segni (1221–1234)
Rainiero da Viterbo (1234–1250)
Gil Torres (1250–1254)
Riccardo Annibaldi (1254–1276)
Giovanni Gaetano Orsini (1276–1277)
Giacomo Savelli (1277–1285)
Goffredo da Alatri (1285–1287)
Matteo Orsini Rosso (1287–1305)
Napoleone Orsini Frangipani (1305–1342)
Raymond Guillaume des Farges (1342–1346)
Gaillard de la Mothe (1346–1356)
Guillaume de la Jugié (1356–1368)
Nicolas de Besse (1368–1369)
Pierre Roger de Beaufort (1369–1370)
Rinaldo Orsini (1370–1374)
Hugues de Saint-Martial (1374–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Galeotto Tarlati de Petramala (1378–1387) Tommaso Orsini (1387–1390) Francesco Renzio (1390) Marino Bulcani (1390–1394) Ludovico Fieschi (1394–1404) Rinaldo Brancaccio (1404–1408) Giacopo del Torso (1408–1414) Pietro Morosini (1414–1415)
Obediencja awiniońska	Hugues de Saint-Martial (do 1403) Pierre de Vergne (1403) Amadeo di Saluzzo (1403–1408) Carlos Jordán de Urriés y Pérez Salanova (1408–1417)
Obediencja pizańska	Amadeo di Saluzzo (1408–1419)

Od 1415

Amadeo di Saluzzo (1415–1419)
Ludovico Fieschi (1419–1423)
Rinaldo Brancaccio (1423–1427)
Alfonso Carrillo de Albornoz (1427–1434)
Lucido Conti (1434–1437)
Prospero Colonna (1437–1463)
Rodrigo Borgia (1463–1471)
Francesco Todeschini-Piccolomini (1471–1503)
Raffaele Sansoni Riario (1503)
Giovanni Colonna (1503–1508)
Giovanni de’ Medici (1508–1513)
Alessandro Farnese (1513)
Federico di Sanseverino (1513–1516)
Alessandro Farnese (1516–1519)
Ippolito d’Este (1519–1520)
Amanieu d’Albret (1520)
Marco Cornaro (1520–1523)
Sigismondo Gonzaga (1523–1525)
Innocenzo Cibo (1525–1550)
Francesco Pisani (1550–1555)
Ercole Gonzaga (1555–1556)
Girolamo Doria (1556–1558)
Odet de Coligny de Châtillon (1558–1563)
Alessandro Farnese (1563–1564)
Guido Ascanio Sforza (1564)
Giulio Feltre della Rovere (1564–1566)
Innocenzo Ciocchi del Monte (1566–1577)
Ludovico d’Este (1577–1586)
Ferdynand I Medyceusz (1586–1588)
Andreas von Österreich (1588–1600)
Francesco Sforza di Santa Fiora (1600–1617)
Alessandro Peretti de Montalto (1617–1620)
Odoardo Farnese (1620–1621)
Andrea Baroni Peretti (1621)
Alessandro d’Este (1621–1623)
Carlo Emmanuele Pio (1623–1626)
Maurycy Sabaudzki (1626–1642)
Carlo de’ Medici (1642–1644)
Antonio Barberini (1644–1653)
Giangiacomo Teodoro Trivulzio (1653–1655)
Giulio Gabrielli (1655–1656)
Jules Mazarin (1656–1661)
Virginio Orsini (1661–1666)
Rinaldo d’Este (1666–1668)
Giovanni Stefano Donghi (1668–1669)
Francesco Maidalchini (1669–1689)
Nicolò Acciaioli (1689)
Urbano Sacchetti (1689–1693)
Benedetto Pamphili (1693–1730)
Lorenzo Altieri (1730–1741)
Carlo Maria Marini (1741–1747)
Alessandro Albani (1747–1779)
Domenico Orsini d’Aragona (1779–1789)
Andrea Negroni (1789)
Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1789–1790)
Gregorio Antonio Maria Salviati (1790–1794)
Vincenzo Maria Altieri (1794–1798)
Antonio Maria Doria Pamphili (1798–1821)
Fabrizio Dionigi Ruffo (1821–1827)
Giuseppe Albani (1827–1834)
Agostino Rivarola (1834–1842)
Tommaso Riario Sforza (1842–1857)
Ludovico Gazzoli (1857–1858)
Giuseppe Ugolini (1858–1867)
Giacomo Antonelli (1867–1876)
Prospero Caterini (1876–1881)
Teodolfo Mertel (1881–1899)
Luigi Macchi (1899–1907)
Andreas Steinhuber (1907)
Francesco Segna (1907–1911)
Francesco Salesio della Volpe (1911–1916)
Gaetano Bisleti (1916–1928)
Camillo Laurenti (1928–1935)
Camillo Caccia Dominioni (1935–1946)
Nicola Canali (1946–1961)
Alfredo Ottaviani (1961–1967)
Arcadio María Larraona (1967–1969)
William Theodore Heard (1969–1970)
Antonio Bacci (1970–1971)
Michael Browne (1971)
Federico Callori di Vignale (1971)
Charles Journet (1971–1973)
Pericle Felici (1973–1979)
Sergio Pignedoli (1979–1980)
Umberto Mozzoni (1980–1983)
Opilio Rossi (1983–1987)
Giuseppe Caprio (1987–1990)
Aurelio Sabattani (1990–1993)
Duraisamy Simon Lourdusamy (1993–1996)
Eduardo Martínez Somalo (1996–1999)
Pio Laghi (1999–2002)
Luigi Poggi (2002–2005)
Jorge Medina Estévez (2005–2007)
Darío Castrillón Hoyos (2007–2008)
Agostino Cacciavillan (2008–2011)
Jean-Louis Tauran (2011–2014)
Renato Raffaele Martino (od 2014)

Datariusze Jego Świątobliwości

Datariusze apostolscy	Giovanni Feys (1418–1424) Mirosław Brudzewski (1424–1427) Bartolomeo Vignati (1427?–1431) Maffeo Vegio (1431?–1455) Cosimo Di Monserrato (1455–1458) Lorenzo Roverella (1459–1471) Giovanni Battista Cibo (1471–1473) Francesco Di Toledo (1473–1479) Stefano Morel (1479–1484) Antoniotto Pallavicini (1484–1489) Giovanni Sacchi (1489–1492) Juan López (1492–1496) Giovanni Battista Ferrari (1496–1502) Juan Ortega de Gomiel (1502–1503) Ottaviano Capocci (1503) Fabio Santori (1503–1505) Giovanni Gozzadini (1505–1507) Francesco Argentino (1507–1511) Lorenzo Pucci (1511–1513) Silvio Passerini (1513–1517) Luigi de’ Rossi (1517–1519) Matteo Giberti (1519–1522) Willem van Enckevoirt (1522–1523) Matteo Giberti [ponownie] (1523–1527) Giovanni Battista Bonciani (1527–1528) Bertrando Clerici (1528) Tommaso Cortesi (1528–1533) Johannes Jungen Winkel (1533–1534) Cristoforo Giacobazzi (1534–1536) Pietro Durante (1537–1539) Vincenzo Durante (1539–1541) Girolamo Recanati Capodiferro (1541–1544) Nicola Venceyus (1544–1550) Sebastiano Antonio Pighini (1550–1552) Giulio Canani (1552–1555) Gianbattista Osio (1555–1556) Francesco Bacodie (1556–1560) Ludovico Simonetta (1560–1561) Francesco Alciati (1561–1565) Marco Antonio Maffei (1566–1570) Antonio Marchesani (1570–1572) Matthieu Cointerel (1572–1585) Ippolito Aldobrandini (1585–1587) Giovanni Evangelista Pallotta (1587–1590) Lucio Sassi (1590–1604) Bernardino Paoloni (1604–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1607) Michelangelo Tonti (1607–1611) Aurelio Maraldi (1611–1621) Francesco Sacrati (1621) Ulpiano Volpi (1621–1623) Clemente Merlini (1623) Giacomo Cavalieri (1623–1626) Fabio Lagonissa (1626–1627) Egidio Orsini (1627–1644) Domenico Cecchini (1644–1652) Giovanni Bertucci (1652–1655) Giacomo Corradi (1655–1666) Pietro Vito Ottoboni (1667–1670) Gaspare Carpegna (1670–1676) Stefano Agostini (1676–1683) Francesco Liberati (1683–1689) Bandino Panciatici (1689–1700) Giuseppe Sacripante (1700–1721) Pier Marcellino Corradini (1721–1730) Francesco Antonio Valenti (1730–1731)
Kardynałowie prodatariusze	Antonio Saverio Gentili (1731–1740) Pompeo Aldrovandi (1740–1743) Giovanni Giacomo Millo (1743–1757) Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (1758–1774) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1774–1775) Andrea Negroni (1775–1789) Filippo Campanelli (1789–1795) Aurelio Roverella (1795–1808) Alessandro Mattei (1808–1820) Giulio Gabrielli (1820–1822) Antonio Gabriele Severoli (1823–1824) Bartolomeo Pacca (1824–1844) Ugo Pietro Spinola (1844–1858) Mario Mattei (1858–1870) Luigi Vannicelli Casoni (1870–1877) Carlo Sacconi (1877–1889) Angelo Bianchi (1889–1897) Gaetano Aloisi Masella (1897–1902) Angelo Di Pietro (1902–1914) Vincenzo Vannutelli (1914–1930) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1930–1933) Luigi Capotosti (1931–1938) Federico Tedeschini (1938–1959) Paolo Giobbe (1959–1967)

Datariusze apostolscy