Ambrotypia

Ambrotypia – jedna z dawniejszych, stosowanych od 1851 roku^[1], pozytywowych technik fotograficznych, pozwalająca uzyskać jeden unikatowy (czyli bez możności wykonania odbitek) obraz^[2]. Ambrotypia opiera się na technice mokrej płyty kolodionowej, przy czym negatyw na szklanej płycie jest specjalnie lekko niedoświetlony, a następnie umieszczany na czarnym podkładzie, przez co uzyskuje on wygląd pozytywu^[2]^[3]. Obrazy tego rodzaju były często kolorowane.

Fotografie uzyskane w wyniku zastosowania mokrej płyty kolodionowej miały dobry kontrast i drobne ziarno^[4].

Zobacz multimedia związane z tematem: Ambrotypia

Technice ambrotypii poświęcona jest książka Radosława Brzozowskiego: „Ambrotypia – Przewodnik praktyczny” Wyd. Szlachetna Fotografia s.c. (2015 r.)^[5].

Przypisy

↑ „History of Photography”. American Experience. Boston: PBS. 1999. Dostęp 18 IX 2015 r. [1]
↑ ^a ^b Galeria Technik Szlachetnych W Fotografii [online], www.fotoartgallery.net [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] .
↑ Ambrotypia – Techniki szlachetne [online], technikiszlachetne.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
↑ Encyklopedia PWN, 1965, tom 5 hasło „Kolodionowy proces”.
↑ Ambrotypia – pierwszy praktyczny przewodnik [online], www.swiatobrazu.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).