Allomorf
Allomorfy – morfy odpowiadające jednemu morfemowi, inaczej: są to warianty jednego morfemu[1].
Zbiory allomorfów jednego morfemu nie przecinają się. Wszystkie warianty danego morfemu charakteryzują się zespołem niezmiennych cech (tzw. inwariantem) odróżniających ten morfem od innych morfemów danego języka[2]. Np. za allomorfy morfemu „pies” uznamy: ps-, pies-.
Allomorfem są również formy oboczne niektórych przyimków, np. dość – dosyć, przez – przeze[3].
Przypisy
- ↑ Milewski 1967 ↓, s. 84.
- ↑ Grzegorczykowa 1999 ↓, s. 67.
- ↑ Nagórko 2007 ↓, s. 73.
Bibliografia
- Tadeusz Milewski: Językoznawstwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.
- Renata Grzegorczykowa: Gramatyka współczesnego języka polskiego Morgologia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999.
Kontrola autorytatywna (Formularz):
- GND: 4141975-3
Encyklopedia internetowa:
- PWN: 3868044
- Britannica: topic/allomorph
- SNL: allomorf
