Alessandro Scarlatti

Alessandro Scarlatti
Ilustracja
Imię i nazwisko

Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1660
Palermo

Data i miejsce śmierci

24 października 1725
Neapol

Gatunki

muzyka poważna,
muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons
Scarlatti w młodości

Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti (ur. 2 maja 1660 w Palermo, zm. 24 października 1725 w Neapolu) – włoski kompozytor okresu baroku.

Życiorys

Pochodził z rodziny neapolitańskich muzyków. Drugi z ośmiorga dzieci Pietro Scarlattiego i Eleonory d’Amato. Brat Anny Marii Scarlatti, Melchiory Brigidy Scarlatti, Francesca Antonia Nicoli Scarlattiego i Tommaso Scarlattiego[1]. Ojciec Pietra Filippo Scarlattiego oraz Domenica Scarlattiego. Z dziesięciorga dzieci z Antonią Anzalone (siedmiu synów i trzy córki), pięcioro dożyło wieku dojrzałego[2]. Mając 12 lat zetknął się w Rzymie z takimi mistrzami ówczesnej muzyki jak Giacomo Carissimi, Bernardo Pasquini i Arcangelo Corelli. Możliwe, że kształcił się u Francesco Provenzale[3]. Był dyrektorem konserwatorium w Neapolu, czołowym przedstawicielem operowej szkoły neapolitańskiej. W latach 1679–1683 był kapelmistrzem szwedzkiej królowej Krystyny.

Komponował głównie opery (115), ale także oratoria, msze, motety, kantaty, madrygały i psalmy. Jego syn Domenico Scarlatti (1685–1757) również był znanym kompozytorem.

Interesował się kulturą polską, wyrażając to np. poprzez oratorium „San Casimiro rè di Polonia”.

Wybrane opery

(tytuł, data i miejsce pierwszego przedstawienia)[4]

  • Gli Equivoci nel sembiante (1679, Bolonia (jako L’Errore innocente))
  • L’Honestŕ negli Amori (6 lutego 1680, Palazzo Bernini w Rzymie)
  • Il Pompeo (1683, Palazzo Colonna w Rzymie)
  • Pirro e Demetrio (1684, Teatr San Bartolomeo w Neapolu)
  • Rosmene overo L’Infedeltŕ fedele (1688, Palazzo Reale w Neapolu)
  • Gli Equivoci in amore overo La Rosaura (grudzień 1690, Rzym)
  • La Caduta dei Decemviri (listopad 1697, Teatr San Bartolomeo w Neapolu)
  • L’Eraclea (1700, Teatr San Bartolomeo w Neapolu)
  • Il Mitridate Eupatora (1707, Teatr San Giovanni Crisostomo w Wenecji)
  • Il Tigrane ossia L’egual impegno d’amore e di fede (16 lutego 1715, Teatr San Bartolomeo w Neapolu)
  • Le Dirindine (1715, Teatr Capranica w Rzymie)
  • Ifigenia in Aulide (4 listopada 1718, Wiedeń)
  • Il trionfo dell’onore (26 listopada 1718, Teatr Fiorentini w Neapolu)
  • Marco Attilio Regulo (1719, Rzym)
  • La Griselda (1721)

Przypisy

  1. Pozostałe rodzeństwo (Anna Maria Antonia Diana oraz Antonio Giuseppe zmarło po urodzeniu.) The New Grove Dictionary of Music and Musicians, tom 16, s. 549-550.
  2. The New Grove Dictionary of Music and Musicians, tom 16, s. 550.
  3. Manfred Bukofzer w Muzyka w epoce baroku (s. 338) mocno sprzeciwia się temu obiegowemu twierdzeniu.
  4. Alessandro Scarlatti Operas. [dostęp 2017-03-16].

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000121253953
  • VIAF: 27253076
  • LCCN: n81058967
  • GND: 118605976
  • NDL: 00881068
  • LIBRIS: 0xbdgjhj5m5xq9k
  • BnF: 13899453p
  • SUDOC: 032612540
  • SBN: LO1V133131
  • NLA: 35263222
  • NKC: jn20000604811
  • BNE: XX1120929
  • NTA: 070310149
  • BIBSYS: 90735971
  • CiNii: DA03383802
  • Open Library: OL728715A, OL7223231A
  • PLWABN: 9810546668505606
  • NUKAT: n97005963
  • J9U: 987007307339005171
  • PTBNP: 169349
  • LNB: 000037136
  • NSK: 000087054
  • CONOR: 6927971
  • ΕΒΕ: 94027
  • KRNLK: KAC199624226
  • LIH: LNB:V*300266;=BD
  • RISM: people/30002848
  • PWN: 3972862
  • Britannica: biography/Alessandro-Scarlatti
  • Treccani: alessandro-scarlatti
  • БРЭ: 4875329
  • NE.se: alessandro-scarlatti
  • SNL: Alessandro_Scarlatti
  • VLE: alessandro-scarlatti
  • Catalana: 0061267
  • DSDE: Alessandro_Scarlatti
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 54800