Achoris – faraon, władca starożytnego Egiptu z XXIX dynastii[1]. Panował prawdopodobnie w latach 390-380 p.n.e.[1]
Życiorys
Jego ewentualne związki rodzinne z Neferitesem I i Neferitesem II są trudne do ustalenia[1]. W zależności od źródła przedstawiany jest jako prawowity następca Neferitesa bądź jako uzurpator[1].
Po śmierci Neferitesa I i walkach o sukcesję objął władzę ok. 390 p.n.e.[1] Prowadził aktywną działalność budowniczą, m.in. w El-Kab, Medinet Habu czy Tod[1]. Cała jego polityka zagraniczna była ukierunkowana na organizację obrony Egiptu przed perskim najeźdźcą[1]. Achoris stworzył armię ateńskich najemników pod wodzą Chabriasa i flotę wojenną[1]. Zawierał liczne przymierza skierowane przeciwko Persji - z władcą Salaminy (a później całego Cypru) Ewagorasem, z greckimi miastami Azji Mniejszej, kartagińskimi Barkidami, a w 389 lub 388 p.n.e. z Atenami[2][3][1].
W 387 p.n.e. udało się Ewagorasowi zdobyć Cypr, ale już w następnym roku sojusznicy opuścili Achorisa i Ewagorasa, zawierając separatystyczny pokój z Persją[1]. Zwolnione z działań w Azji Mniejszej i Grecji siły perskie uderzyły na Egipt w następnym roku, ale zostały odparte przez Achorisa[1]. W tym czasie Ewagoras zdobył Tyr i osiadł w Cylicji. Persowie odzyskali utracone na rzecz Ewagorasa ziemie w latach 381-380 p.n.e. W 380 p.n.e. Ewagoras zmuszony został do zawarcia pokoju z Persją[1]. Prawdopodobnie w tym samym roku Achoris został pozbawiony władzy i zmarł[1].
Poza wymienionymi znane są rozliczne warianty zapisu imion Achorisa; w niektórych przypadkach jego nomen odczytuje się jako Hagor[6][1][4][7][5].
Przypisy
↑ abcdefghijklmnopBogusławB.KwiatkowskiBogusławB., Poczet faraonów. Życie. Legenda. Odkrycia, wyd. 2, Iskry, 2021, s. 873-877, ISBN 978-83-244-1042-2.
↑Thomas Schneider: Leksykon Faraonów. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN SA, 2001, s. 43. ISBN 83-01-13479-8.
↑Peter A.P.A.ClaytonPeter A.P.A., Chronicle of the Pharaohs, (reprint 2001), Thames&Hudson, 1994, s. 203, ISBN 0-500-05074-0.
↑ abcdefRonald J.R.J.LeprohonRonald J.R.J., Denise M.D.M.DoxeyDenise M.D.M., The great name: ancient Egyptian royal titulary, Atlanta: Society of Biblical Literatures, 2013 (Writings from the ancient world), s. 170, ISBN 978-1-58983-767-6 [dostęp 2023-05-25].
↑ abcdPeterP.LundströmPeterP., Akoris in hieroglyphics [online], Pharaoh.se [dostęp 2023-05-28](ang.).
↑Jürgen vonJ.BeckerathJürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 280-281, ISBN 978-3-422-00832-8 [dostęp 2023-05-27](niem.).