Wereldkampioenschap voetbal vrouwen onder 20 - 2012

Wereldkampioenschap voetbal onder 20 vrouwen 2012
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Japan Japan
Datum 19 augustus 2012 - 8 september 2012
Teams 16 (van 6 confederaties)
Kampioen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 32
Doelpunten 104  (3,25 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Noord-Korea Kim Un-Hwa (7)
Beste speler Vlag van Duitsland Dzsenifer Marozsán
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het Wereldkampioenschap voetbal onder 20 vrouwen - 2012 was de 6e editie zijn van het FIFA Wereldkampioenschap voetbal onder 20 vrouwen. Oorspronkelijk zou het toernooi worden gehouden in Oezbekistan, maar wegens logistieke en technische problemen werd tijdens het FIFA-congres op 16 en 17 december 2011 besloten dat de organisatie werd ingetrokken[1]. Japan werd officieel gekozen als gastland op 8 februari 2012[2]

Aan dit toernooi deden 16 teams mee van de zes confederaties.

Geplaatste Teams

Confederatie (Continent) Kwalificatietoernooi Gekwalificeerde teams
AFC (Azië) AFC Vrouwenkampioenschap voetbal onder 19 - 2011 Vlag van China China
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
CAF (Afrika) Africa Cup vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Ghana Ghana
Vlag van Nigeria Nigeria
CONCACAF
(Noord- en Midden-Amerika)
CONCACAF - voetbalkampioenschap vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Canada Canada
CONMEBOL (Zuid-Amerika) Zuid-Amerikaans kampioenschap voetbal vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Argentinië Argentinië
OFC (Oceanië) OFC kampioenschap voetbal vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
UEFA (Europa) Europees Kampioenschap voetbal vrouwen onder 19 - 2011 Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Gastland automatisch geplaatst Vlag van Japan Japan

Stadions

In maart maakte de voetbalbond van Japan bekend aan de FIFA welke stadions er worden gebruikt..[3]

Rifu Saitama Tokio Kobe Hiroshima
Miyagistadion Urawa Komabastadion Olympisch Stadion Kobe Universiadestadion Hiroshima Big Arch
Capaciteit: 49.133 Capaciteit: 21.500 Capaciteit: 48.000 Capaciteit: 45.000 Capaciteit: 50.000

Groepsfase

Groep A

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Japan Japan 3 2 1 0 10 3 +7 7
Vlag van Mexico Mexico 3 2 0 1 7 4 +3 6
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 3 1 1 1 4 7 -3 4
Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 0 0 3 1 8 -7 0

Groep B

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nigeria Nigeria 3 2 1 0 7 1 +6 7
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 3 2 0 1 4 2 +2 6
Vlag van Brazilië Brazilië 3 0 2 1 2 4 -2 2
Vlag van Italië Italië 3 0 1 2 1 7 -6 1

Groep C

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 3 3 0 0 15 3 +12 9
Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 1 0 1 8 6 +2 6
Vlag van Canada Canada 3 1 0 2 8 4 +4 3
Vlag van Argentinië Argentinië 3 0 0 3 1 19 -18 0

Groep D

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Duitsland Duitsland 3 3 0 0 8 0 +8 9
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 1 1 1 5 4 +1 4
Vlag van China China 3 1 1 1 2 5 -3 4
Vlag van Ghana Ghana 3 0 0 3 0 6 -6 0

Knock-outfase

Kwartfinale Halve Finale Finale
                   
30 Augustus - Tokio        
 Vlag van Nigeria Nigeria  1
4 September - Tokio
 Vlag van Mexico Mexico  0  
 Vlag van Nigeria Nigeria  0
31 Augustus - Saitama
   Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  2  
 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea  1
8 September - Tokio
 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  2  
 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  1
30 Augustus - Tokio
   Vlag van Duitsland Duitsland  0
 Vlag van Japan Japan  3
4 September - Tokio
 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea  1  
 Vlag van Japan Japan  0 derde plaats
31 Augustus - Saitama
   Vlag van Duitsland Duitsland  3   8 September - Tokio
 Vlag van Duitsland Duitsland  4
   Vlag van Nigeria Nigeria  1
 Vlag van Noorwegen Noorwegen  0  
 Vlag van Japan Japan  2

Doelpuntenmakers

7 doelpunten
  • Vlag van Noord-Korea Kim Un-Hwa
6 doelpunten
5 doelpunten
  • Vlag van Noord-Korea Kim Su-Gyong
4 doelpunten
  • Vlag van Noord-Korea Yun Hyon-Hi
  • Vlag van Verenigde Staten Maya Hayes
  • Vlag van Nigeria Francisca Ordega
  • Vlag van Zuid-Korea Jeoun Eun-ha
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
  • Vlag van Japan Kumi Yokoyama
  • Vlag van Japan Ayaka Michigami
  • Vlag van Nieuw-Zeeland Evie Millynn
  • Vlag van Zwitserland Eseosa Aigbogun
  • Vlag van Italië Elena Linari
  • Vlag van Brazilië Amanda
  • Vlag van Brazilië Giovanna Oliveira
  • Vlag van Nigeria Ngozi Okobi
  • Vlag van Nigeria Osarenoma Igbinovia
  • Vlag van Noorwegen Emilie Haavi
  • Vlag van Noorwegen Ina Skaug
  • Vlag van Canada Shelina Zadorsky
  • Vlag van Canada Jaclyn Sawicki
  • Vlag van Canada Catherine Charron-Delage
  • Vlag van Canada Jenna Richardson
  • Vlag van Canada Christine Exeter
  • Vlag van Duitsland Anja Hegenauer
  • Vlag van Duitsland Lina Magull
  • Vlag van Duitsland Dzsenifer Marozsán
  • Vlag van Mexico Natalia Gómez-Junco
  • Vlag van Mexico Yamile Franco
  • Vlag van Zuid-Korea Lee Geum-Min
  • Vlag van China Shen Lili
  • Vlag van China Zhao Xindi
  • Vlag van Argentinië Yael Oviedo
  • Vlag van Verenigde Staten Vanessa DiBernardo
  • Vlag van Verenigde Staten Chioma Ubogagu
  • Vlag van Verenigde Staten Morgan Brian
Eigen doelpunten
  • Vlag van Ghana Linda Addai (voor Verenigde Staten)
  • Vlag van China Lin Yuping (voor Duitsland)
  • Vlag van Japan Ayu Nakada (voor Nieuw-Zeeland)

Externe link

  • FIFA officiële Website
Bronnen, noten en/of referenties
  1. New host for the 2012 FIFA U-20 Women’s World Cup, fifa.com, 18 december 2011
  2. FIFA confirms Japan as host of the FIFA U-20 Women’s World Cup 2012. FIFA (8 February 2012). Gearchiveerd op 25 februari 2012. Geraadpleegd op 8 February 2012.
  3. Soccer: Miyagi among 5 venues proposed for Women's U-20 World Cup, Fukushima misses cut. Mainichi Shimbun. Gearchiveerd op 6 maart 2012. Geraadpleegd op 6 maart 2012.