Sport op de Mont Ventoux
De Mont Ventoux in Frankrijk staat bekend om de sporten die erop worden uitgeoefend, met name de wielersport en de autosport.
Wielersport
De berg is vooral bekend van wieleretappes in onder andere de Ronde van Frankrijk. De beklimming vanuit Bédoin is erg zwaar door de lengte van de klim (21,4 km), het gemiddelde stijgingspercentage (7,5 %) en de zomerse temperaturen in Zuid-Frankrijk. In totaal zijn er drie beklimmingen met een racefiets mogelijk (een zuidelijke beklimming vanuit Bédoin, noordelijk vanuit Malaucène en vanuit het oosten vanuit Sault). De klim werd de wielrenner Tom Simpson in 1967 fataal door een combinatie van amfetamine, alcohol en de hitte. Drie jaar later had Eddy Merckx, op weg naar een zege, nog de tegenwoordigheid van geest om zijn petje af te nemen bij het passeren van het monument dat ter nagedachtenis aan Simpson is neergezet.[1] Na de finish zou Merckx alsnog zijn bezweken, maar in latere jaren beweerde Merckx dat hij dit speelde om onder de grote media-aandacht uit te komen. In de Ronde van Frankrijk 2000 schonk de veel sterkere Lance Armstrong de zege op de Ventoux aan de Italiaanse klimmer Marco Pantani. Hij betuigde al een dag later spijt van dit cadeau.[2][3] In 2016 stond een rit met aankomst op de top van de Mont Ventoux gepland, maar op de dag voor de etappe werd de aankomst wegens de slechte weersverwachtingen verplaatst naar Chalet Reynard op de zuidoostelijke bergflank.
Ook in Parijs-Nice en het Critérium du Dauphiné wordt de Mont Ventoux regelmatig in het schema opgenomen. De recentste winnaars waren Cadel Evans (in Parijs-Nice 2008) en Sylwester Szmyd (Dauphiné Libéré 2009). Sinds 2019 wordt de Mont Ventoux Denivélé Challenge georganiseerd. De recordtijd voor de klim staat op naam van de Spanjaard Iban Mayo. Hij realiseerde in het jaar 2004 tijdens de Dauphiné Libéré een beklimming in 55 minuten en 51 seconden. De Spanjaard verbrak daarmee het vijf jaar oude record van Jonathan Vaughters met 59 seconden. Hiervoor was het record met 1 uur 2 minuten en 9 seconden al 41 jaar lang in handen van Charly Gaul.
De Mont Ventoux wordt in de zomer vooral bezocht door toeristen die de berg beklimmen, voornamelijk met de fiets. De Nederlandse dichter Jan Kal wijdde een van zijn bekendste sonnetten aan de Mont Ventoux en Tom Simpson.[4]
Winnaars van etappes in de Ronde van Frankrijk met aankomst op of passage van de Mont Ventoux
Jaar | Winnaar | Nationaliteit |
---|---|---|
1951 | Lucien Lazaridès | Frankrijk |
1952 | Jean Robic | Frankrijk |
1955 | Louison Bobet | Frankrijk |
1958 | Charly Gaul | Luxemburg |
1965 | Raymond Poulidor | Frankrijk |
1967 | Jan Janssen | Nederland |
1970 | Eddy Merckx | België |
1971 | Gonzalo Aja | Spanje |
1972 | Bernard Thévenet | Frankrijk |
1987 | Jean-François Bernard | Frankrijk |
1994 | Eros Poli | Italië |
2000 | Marco Pantani | Italië |
2002 | Richard Virenque | Frankrijk |
2009 | Juan Manuel Gárate | Spanje |
2013 | Chris Froome | Verenigd Koninkrijk |
2016 | Thomas De Gendt | België |
2021 | Wout van Aert | België |
Winnaar van Dauphiné-ritten met aankomst op de Mont Ventoux
- 1996 - vanuit Tain-l'Hermitage: Richard Virenque
- 1998 - vanuit Vals-les-Bains: José María Jiménez
- 1999 - vanuit Bédoin: Jonathan Vaughters
- 2000 - vanuit Romans-sur-Isère: Tyler Hamilton
- 2002 - vanuit Tournon-sur-Rhône: Denis Mensjov
- 2004 - vanuit Bédoin: Iban Mayo
- 2005 - vanuit Tournon-sur-Rhône: Aleksandr Vinokoerov
- 2006 - vanuit Tain-l'Hermitage: Denis Mensjov
- 2007 - vanuit Hauterives: Christophe Moreau
- 2009 - vanuit Valence: Sylwester Szmyd
Winnaar van Parijs-Nice-ritten met aankomst op de Mont Ventoux
- 1984 - vanuit Orange: Eric Caritoux
- 1986 - vanuit Le Rouret (tot aan Chalet Reynard): Eric Van Lancker
- 1987 - vanuit Saint-Étienne (tot aan Chalet Reynard): Sean Kelly
- 2008 - vanuit Montélimar (tot aan het wintersportstation): Cadel Evans
Winnaar van de Mont Ventoux Denivélé Challenge
- 2019 - vanuit Vaison-la-Romaine: Jesús Herrada
- 2020 - vanuit Vaison-la-Romaine: Aleksandr Vlasov
- 2021 - vanuit Vaison-la-Romaine: Miguel Ángel López
- 2022 - vanuit Vaison-la-Romaine: Rúben Guerreiro
- 2023 - vanuit Vaison-la-Romaine: Lenny Martinez
Winnaar van Ronde van de Provence-ritten met aankomst op de Mont Ventoux
- 2020 - vanuit Istres (tot aan Chalet Reynard): Nairo Quintana
- 2021 - vanuit Istres (tot aan Chalet Reynard): Iván Sosa
Autoraces
Kort nadat de eerste verharde wegen naar de top van de Mont Ventoux waren aangelegd (de eerste in 1882) ontstond het idee wedstrijden voor auto’s te organiseren. De klassieke route voor een groot aantal races tegen de klok was die van Bédoin naar de top een afstand van 21,5 km met een te overwinnen hoogteverschil van 1589 meter. De eerste race vond plaats in 1898. In 1900 bereikten drie vierwielers van het type De Dion-Bouton de top in 2,5 uur. In 1902 won een Panhard-Levassor in de tijd van 27 minuten en 17 seconden (een gemiddelde snelheid van 47,5 km per uur). Vanaf dat jaar tot 1977 werden regelmatig races georganiseerd waaraan de grote automerken meededen. In 1957 doorbrak een Maserati de 100 km per uur grens en bij de laatste race in 1976 werd een gemiddelde snelheid van 149,192 km per uur gerealiseerd. Men had evenwel voor deze laatste race het parcours ingekort. De finish was bij Chalet-Reynard, een afstand van 15,4 km. Dit punt werd in 6 minuten en 11 seconden bereikt. Om veiligheidsredenen is na 1977 afgezien van nog meer recordpogingen. Wel worden regelmatig voor oldtimers rally’s georganiseerd. Tegenwoordig worden de limieten van auto's nog getest door op topsnelheid naar boven te rijden.
Zie ook
- Ventoux (film)
Bronnen, noten en/of referenties |